-
1 ἶσον
ἶσον [so Hom. stets mit langem ι, neben ἐῗσος, welches man nachsehe, gew. auch die späteren Epiker; ἴσος mit kurzem ι zuerst Hes. O. 754, l. d., Theogn. 678, u. stets bei den Attikern u. Pind.; die späteren alexandrinischen Dichter brauchen nach Versbedürfniß ι lang u. kurz, ἴσον κάτω ἶσον ἄνωϑεν Theocr. 8, 19; so auch in den compp., s. bes. ἰσόϑεος], – gleich; zunächst auf die Quantität gehend, dem Maaße, der Zahl nach ( ἴσους ἀριϑμόν Eur. Suppl. 662, ἴσα τὸν ἀριϑμόν Plat. Rep. IV, 441 c, gew. ohne diesen Zusatz), dann übh. gleich an Stärke, an Beschaffenheit, Hom. u. Folgde; gew. τινί, δαίμονι ἶσος, Il. 5, 438 u. oft, u. in anderen Vergleichungen; οὔτε μεῖον οὔτ' ἴσον Aesch. Spt.337; ἀρίϑμημα Eum. 723; οὐ γὰρ γένοιτ' ἂν εἷς γε τοῖς πολλοῖς ἴσος Soph. O. R. 845; λοχαγοὶ ταχϑέντες ἴσοι πρὸς ἴσους Ant. 142; ἴσας ψήφους I. T. 965, u. oft von der Stimmengleichheit, auch ohne ψῆφος, Ar. Ran. 685 Plat. Legg. VII, 946 a; ἴσον χρόνον, gleiche Zeit, Soph. Phil. 784. 1101; ἀντὶ τῶν εἰρημένων ἴσ' ἀντάκουσον O. R. 544; oft ἴσα ἀντὶ ἴσων λαμβάνειν, ἀποδοῦναι, Plat. Legg. VI, 774 c; ἴσος τὸ πλάτος καὶ τὸ μῆκος Xen. An. 5, 4, 32, so dick wie lang; ἴσας ναῦς, gleich viel Schiffe, Hell. 1, 6, 29; – ἶσον ϑυμὸν ἔχειν, gleichen Sinn haben, eines Sinnes sein, Il. 13, 704. 17, 720; ἶσον φρονεῖν τινι, 5, 441. 15, 50; – ἴση μοῖρα, gleicher Antheil, gleich zugetheilt, Il. 9, 318 Od. 20, 282; auch ἴση allein, ohne μοῖρα, Il. 11, 705. 12, 423 Od. 9, 42 (vgl. oben ἐῗσος); ἴσον μέρος, Ar. Plut. 225 u. A.; ἴσον ἴσῳ κεκραμένος, sc. οἶνος ὕδατι, Wein u. Wasser zu gleichen Theilen gemischt, comic. bei Ath. X, 426 b XI, 473 c; κύλιξ ἴσον ἴσῳ κεκραμένη Ar. Plut. 1133; οὐ μόνον ἴσον, ἀλλὰ καὶ πλέον ἔχοντες ἀπέρχεσϑε Isocr. 17, 57; τῶν ϑεῶν τὰ ἴσα νεμόντων Her. 6, 11. 109; τῶν ἴσων μετέχειν τινί, eben so viel bekommen wie ein Anderer, gleiche Vorzüge genießen, u. ἴσων τυγχάνειν, dem πλεονεκτεῖν entgeggstzt, Xen. Cyr. 2, 2, 20; εἰς τὸ ἴσον ἀφικέσϑαι τινὶ τῇ ἱππικῇ, es in der Reitkunst eben so weit gebracht haben wie ein Anderer, ibd. 1, 4, 5; – μηδὲ κασιγνήτῳ ἶσον ποιεῖσϑαι ἑταῖρον, den Freund nicht gleich achten, Hes. O. 705. – Bei den Attikern bes. von der Gleichheit der Rechte unter den Bürgern eines Freistaates, wie Xen. die athenische Demokratie bezeichnet als πολιτεία ἐν τοῖς ἴσοις καὶ ὁμοίοις, Hell. 7, 1, 45; ähnlich ὡς δέον ἐπὶ τοῖς ἴσοις καὶ ὁμοίοις τὴν συμμαχίαν εἶναι 7, 1, 1; u. so ἐπὶ τῇ ἴσῃ καὶ ὁμοίᾳ, Thuc. 1, 27. 145; συμμάχους ἐπ' ἴσῃ τε καὶ ὁμοίῃ ποιήσασϑαι, unter ganz gleichen Rechten, Her. 9, 7; auch umgekehrt, ἐν τοῖς ὁμοίοις καὶ ἴσοις, 6, 52, 3; Arist. pol. 3, 11, 10; οὐ μέτεστι τῶν ἴσων οὐδὲ τῶν ὁμοίων πρὸς τοὺς πλουσίους τοῖς πολλοῖς ἡμῶν Dem. 21, 112, die große Masse hat nicht gleiche Rechte mit den Reichen; τῆς ἴσης μετέχειν, Thuc. 4, 105, sc. πολιτείας. – Billig, gerecht, ἀνήρ Soph. Phil. 685, δικαστής Plat. Legg. VII, 957 c; κριταὶ ἴσοι καὶ δίκαιοι Pol. 25, 5, 3, eigtl. die beide Parteien auf gleiche Weise anhören; πῶς ἐστι τοῦτ' ἴσον ἢ δίκαιον Dem. 12, 9 (Philp. ep.); ἐκ ποίας γὰρ ἴσης ἢ δικαίας προφάσεως 18, 284; ἴση καὶ ἔννομος πολιτεία Aesch. 1, 5. – Vom Orte, gleich, eben, flach, καταβαίνειν εἰς τὸ ἴσον ἡμῖν Xen. An. 4, 6, 18, auf einen Ort, wo wir so stehen wie sie, wo wir mit gleichen Kräften kämpfen können; aber ἐν ἴσῳ καὶ βραδέως προςιέναι, An. 1, 8, 11, heißt in gleichem Schritte, in gleicher Linie anrücken, so daß die Fronte gerade bleibt, vgl. Cyr. 7, 1, 4. – Von Constructionen bemerke man außer dem dat., der oft mit großer Kürze gebraucht wird, οὐ μέν σοι ποτε ἶσον ἔχω γέρας, = τῷ σῷ γέραϊ ἶσον, Hom. öfter, κόμαι Χαρίτεσσιν ὁμοῖαι, dem Haare der Chariten gleich, Il. 17, 51, Λοκροῖς ἴσας ἄγων ναῠς, eben so viel Schiffe wie die Lokrer, Eur. I. A. 262; auch in Prosa nicht selten, vgl. Schäf. Melet. p. 57. 134 zu D. Hal. C. V. p. 170 (der genit., von Thom. Mag. 269, 15 bemerkt, ist zw.), – noch folgde: mit καί; νόμος τοῖς τ' ἐλευϑέροις ἴσος καὶ τοῖσι δούλοις κεῖται Eur. Hec. 291; ὅτῳ γε νοῦς ἴσος καὶ σοὶ πάρα Soph. O. C. 814, vgl. 255; O. R. 612; Thuc. 2, 60. 4, 65; ἴσα καὶ ἱκέται ἐσμέν 3, 14; – mit ὡ ς; ἴσον γάρ σ' ὡς τεκοῦσ' ἀσπάζομαι Eur. Ion 1362; – mit ὥςπερ; οὐκ ἴσον καμὼν ἐμοὶ ὥςπερ ἡ τίκτουσ' ἐγώ Soph. El. 522, wie Lys. τὰ ἐκεῖ ὅμως σφίσιν εἶναι ἴσα ὥςπερ καὶ τὰ ἐνϑάδε 19, 36; – ὅσος περ u. ä.; ἐμοὶ δ' ἴσον μὲν τῆςδε τῆς χώρας μέτα ὅσον περ ὑμῖν Ar. Eccl. 175; vgl. Dem. 23, 44; Plat. Eryx. 405 b; – ἴσον ἅτε, Eur. Herc. Fur. 667; ἴσα ἐργάζεται οἱα καὶ ἔδρασας Luc. D. D. 1, 2. – Adverbial werden von Hom. an gebraucht ἴσον u. ἴσα; ἴσον Κηρί, gleich wie der Tod, Il. 3, 454; ἶσον ἐμοὶ βασίλευε, herrsche wie ich, zum gleichen Theile mir, 9, 616; ἶσα 3, 71. 15, 439 Od. 1, 432. 11, 304; ἴσον ἀπέχειν, Her. 8, 132; auch bei Attikern sehr geläufig, ἔοικα κἀγὼ τοῖς ἀφιγμένοις ἴσα ἐποικτείρειν Soph. Phil. 317, ὡς ὑμᾶς ἴσα καὶ τὸ μηδὲν ζώσας ἐναριϑμῶ O. R. 1187; ἴσα φίλῳ λυπούμενος Eur. Or. 880. – Auch mit Präposit., κατὰ ἶσα, ἐπὶ ἶσα, Il. 11, 336. 12, 436, von einem unentschiedenen Kampfe, wie Her. 1, 74 sagt ἐπ' ἴσης διαφέρειν τὸν πόλεμον, den Krieg mit gleichem, unentschiedenem Glücke fortsetzen; vgl. Xen. Cyr. 3, 4, 35; – τάδ' οὐκ ἐπ' ἴσας τελοῦμεν Soph. El. 1051; ἀπὸ τῆς ἴσης, sc. μοίρας, im Verhältniß der Gleichheit, Thuc. 1, 15. – Sehr gew. ἐξ ἴσου, auf gleiche Weise, eben so, νοσεῖν Soph. O. R. 61, κἀξ ἴσου τιμώμενος 563, πῶς ὁ φύσας ἐξ ἴσου τῷ μηδενί 1029; οὐ γὰρ ἐξ ἴσου ἥ τε τιμὴ καὶ ἡ ὠφέλεια Plat. Rep. X, 599 b, öfter; ἐξ ἴσης Legg. IX, 861 a; ἐξ ἴσου πᾶσι τῆς ὠφελείας οὔσης Pol. 10, 17, 5; auch οἱ ἐξ ἴσου, die Gleichen, Plat. Legg. VI, 777 d u. Sp.; – ἐπ' ἴσον, Pol. 6, 38, 4 u. A. – Das eigtl. adv. ἴσως s. unten. – Der compar. ist ἰσαί-τερος, Eur. Suppl. 441; τὴν πολιτείαν ἰσαιτέραν καϑιστάναι, größere Gleichheit einführen, Thuc. 8, 89; Xen. Hell. 7, 1, 14.
-
2 ισον
ἴσον, ἶσονIτό тж. pl.1) равенство, тождествоεἰς τὸ ἶ. ἀφικέσθαι τῇ ἱππικῇ τινι Xen. — сравняться с кем-л. в искусстве верховой езды;
ἐν ἴσῳ Thuc., ἐπ΄ ἴσον, ἐπ΄ ἴσου и ἐπ΄ ἴσων Arst., Dem., Polyb. — равным образом, одинаково или в равном положении;ἐξ ἴσου τιμώμενος Soph. — (он был тогда) столь же уважаем;οἱ μέ ἐξ ἴσου ἑαυτῷ Plat. — занимающие иное, чем он сам, положение;ἐκ τοῦ ἴσου γίγνεσθαί τινι Thuc. — оказаться в равных условиях с кем-л.;ἐξ ἴσου πολεμεῖν Dem. — сражаться с одинаковым для обеих сторон успехом, т.е. без чьего-л. перевеса2) равное, одно и то же, то же самоеἶ. φρονεῖν τινι Soph. — иметь одинаковые мысли с кем-л.;
ἐν ἴσῳ καὴ βραδέως προσιέναι Xen. — идти равным и медленным шагом3) равное расстояниеδι΄ ἴσου Plat. — на равном расстоянии
4) ровное место, равнина(εἰς τὸ ἶ. καταβαίνειν Xen.)
εἰς τὸ ἶ. καθιστάμενοι μάχεσθαι Xen. — сражаться в одинаковых (для обеих сторон) условиях, т.е. лицом к лицу, в открытом бою5) справедливость(τὸ δίκαιόν ἐστι τὸ ἶ. Arst.; τὸ ἶ. καὴ τὸ φιλάνθρωπον Plut.)
IIи ἶσον adv.1) равным образом, одинаково, в такой же мере, так жеἶ. ἀπέχειν Her. — находиться на одинаковом расстоянии;
δείλαιος τοῦ νοῦ τῆς τὲ συμφορᾶς ἶ. Soph. — (Эдип), одинаково несчастный и в своих чувствах, и своей судьбой;ἶ. σ΄ ὡς τεκοῦσα ἀσπάζομαι Eur. — я люблю тебя как (может любить) мать;κύλιξ ἶ. ἴσῳ κεκραμένη Arph. — бокал, смешанный поровну, т.е. в котором вино налито пополам с водой2) поровну(ἶ. κάτω ἶ. ἄνωθεν Theocr.)
(Κηρὴ μελαίνῃ, ἐμοί, θεῷ Hom.)
ἶ. ναοῖς θεῶν Eur. — подобно храмам богов;ἶ. τῷ πρίν Eur. — так же, как прежде -
3 ισον...
ἶσον...ἴσον, ἶσονIτό тж. pl.1) равенство, тождествоεἰς τὸ ἶ. ἀφικέσθαι τῇ ἱππικῇ τινι Xen. — сравняться с кем-л. в искусстве верховой езды;
ἐν ἴσῳ Thuc., ἐπ΄ ἴσον, ἐπ΄ ἴσου и ἐπ΄ ἴσων Arst., Dem., Polyb. — равным образом, одинаково или в равном положении;ἐξ ἴσου τιμώμενος Soph. — (он был тогда) столь же уважаем;οἱ μέ ἐξ ἴσου ἑαυτῷ Plat. — занимающие иное, чем он сам, положение;ἐκ τοῦ ἴσου γίγνεσθαί τινι Thuc. — оказаться в равных условиях с кем-л.;ἐξ ἴσου πολεμεῖν Dem. — сражаться с одинаковым для обеих сторон успехом, т.е. без чьего-л. перевеса2) равное, одно и то же, то же самоеἶ. φρονεῖν τινι Soph. — иметь одинаковые мысли с кем-л.;
ἐν ἴσῳ καὴ βραδέως προσιέναι Xen. — идти равным и медленным шагом3) равное расстояниеδι΄ ἴσου Plat. — на равном расстоянии
4) ровное место, равнина(εἰς τὸ ἶ. καταβαίνειν Xen.)
εἰς τὸ ἶ. καθιστάμενοι μάχεσθαι Xen. — сражаться в одинаковых (для обеих сторон) условиях, т.е. лицом к лицу, в открытом бою5) справедливость(τὸ δίκαιόν ἐστι τὸ ἶ. Arst.; τὸ ἶ. καὴ τὸ φιλάνθρωπον Plut.)
IIи ἶσον adv.1) равным образом, одинаково, в такой же мере, так жеἶ. ἀπέχειν Her. — находиться на одинаковом расстоянии;
δείλαιος τοῦ νοῦ τῆς τὲ συμφορᾶς ἶ. Soph. — (Эдип), одинаково несчастный и в своих чувствах, и своей судьбой;ἶ. σ΄ ὡς τεκοῦσα ἀσπάζομαι Eur. — я люблю тебя как (может любить) мать;κύλιξ ἶ. ἴσῳ κεκραμένη Arph. — бокал, смешанный поровну, т.е. в котором вино налито пополам с водой2) поровну(ἶ. κάτω ἶ. ἄνωθεν Theocr.)
(Κηρὴ μελαίνῃ, ἐμοί, θεῷ Hom.)
ἶ. ναοῖς θεῶν Eur. — подобно храмам богов;ἶ. τῷ πρίν Eur. — так же, как прежде -
4 βουλευω
1) тж. med. совещаться, обсуждать, советоваться(περί τινος Hom., Her., Thuc., Plat.; med. περί τι и ὑπέρ τινος Plat., τι Thuc., Plat., πρός τι Thuc.)
β. βουλάς Hom. и βουλεύεσθαι βουλήν Plat. — держать совет, совещаться2) тж. med. замышлять, задумывать или постановлять, решать(πῆμα κακόν τινι Hom. и θάνατόν τινι Plat.; med. οἷόν τε ἴσον τι ἢ δίκαιον Thuc.)
ἐς μίαν β. Hom. — решать единогласно;τὸ εὖ βουλεύεσθαι Her. — принятие правильного решения;τὰ βεβουλευμένα Her., Plut. — решения, постановления;οὐ βουλεύσας σωτήριον ἑαυτῷ Plut. — не найдя для себя средства спасения3) давать совет, советовать(τι и τινί Hom., Aesch.)
4) участвовать в совещаниях Her.5) тж. med. заседать в (афинском) Совете Пятисот, быть булевтом Xen., Plat., Arst. -
5 βουλεύω
Aἐβούλευσα Od.5.23
, etc., [dialect] Ep.βούλ- Il.14.464
: [tense] pf.βεβούλευκα S.OT 701
:—[voice] Med. and [voice] Pass., v. infr.: ([etym.] βουλή):—take counsel, deliberate, in past tenses, determine or resolve after deliberation:1 abs.,ὣς βουλεύσαντε Il. 1.531
; βουλευέμεν ἠδὲ μάχεσθαι in council or in battle, Od.14.491;β. ὅπως ὄχ' ἄριστα γένοιτο 9.420
, cf. 11.229;δυσμενέεσσι φόνου πέρι β. 16.234
; ἔς γε μίαν βουλεύσομεν (sc. βουλήν ) we shall agree to one plan, Il.2.379;θυμῷ β. Od.12.58
;β. περί τινος Hdt.1.120
, Th.3.28, 5.116: in Prose, chiefly [voice] Med. in this sense, v. infr. B.2 c. acc. rei, deliberate on, plan, devise,β. βουλάς Il.24.652
, al.; οὐ.. τοῦτον μὲν ἐβούλευσας νόον αὐτή; Od.5.23;ὁδόν 1.444
;φύξιν Il.10.311
, 398;κέρδεα Od.23.217
;ψεύδεα 14.296
: c. dat. pers.,τῷ γάρ ῥα θεοὶ βούλευσαν ὄλεθρον Il. 14.464
, cf. Hdt.9.110;θάνατόν τινι Pl.Lg. 872a
;β. πῆμά τινι Od.5.179
, etc.; ; ;νεώτερα β. περί τινος Hdt.1.210
:—[voice] Pass. (with [tense] fut. [voice] Med., A.Th. 198), [tense] aor.ἐβουλεύθην Hdt. 7.157
, Th.1.120, Pl.R. 442b: [tense] pf. βεβούλευμαι (usu. in med. sense, v. infr. B):— to be determined or planned, l.c.;βεβούλευται τάδε Id.Pr. 998
, cf. Hdt.7.10.δ; τὰ βεβουλευμένα, = βουλεύματα, Id.4.128;τὰ βουλευόμενα X.Cyr.6.2.2
;πῶς σφῷν βεβούλευται Pl.Euthd. 274a
.3 c. inf., take counsel, resolve to do,τὸν μὲν ἐγὼ βούλευσα.. οὐτάμεναι Od.9.299
, cf. Hdt.1.73, 6.52,61, etc.:— [voice] Pass., .γ.II give counsel,τὰ λῷστα β. A.Pr. 206
;β. δυνατός Pl.Lg. 694b
: c. dat. pers., advise,ἵνα σφίσι βουλεύησθα Il.9.99
, cf. A.Eu. 697.III sit in council, of the Spartan γέροντες, Hdt.6.57; to be a member of a βουλή, Arist.Pol. 1282a30; esp. of the Council of 500 at Athens, Antipho 6.45, And.1.75, X.Mem.1.1.18, Arist.Ath.62.3;ἡ βουλὴ ἡ βουλεύουσα Lys.13.19
; βουλὴν β. to be a member of the β., ib.20;βουλεύειν λαχών Pl.Grg. 473e
.B [voice] Med., [tense] fut. , Ch. 718, Th.1.43, Pl.Smp. 174d: [tense] aor.ἐβουλευσάμην S.OT 537
, etc.; [dialect] Ep.βουλ- Il.2.114
;ἐβουλεύθην D.H.15.7
: [tense] pf.βεβούλευμαι Hdt.3.134
, S.El. 385, Th.1.69, E.Supp. 248, Pl.Chrm. 176c (also in pass. sense, v. supr.):—more freq. in [dialect] Att. Prose than [voice] Act.,1 abs., take counsel with oneself, deliberate, Hdt.7.10.δ, Arist.EN 1112b11,20;παραχρῆμα οὐδὲ -σάμενος D.37.13
;ἅμα τινί Hdt.8.101
;περὶ τοῦ μέλλοντος τῶν οἰκείων Th.3.44
, cf. Pl.Phdr. 231a; ; ὑπέρ τινος ib. 428d;πρὸς τὴν γεγενημένην ξυμφοράν Th.7.47
: c. acc. cogn.,β. βούλευμα And.3.29
; , etc.;ἴσον τι ἢ δίκαιον Th.2.44
:—also like [voice] Act., take counsel,πρός τινας LXX 4 Ki.6.8
.2 act as member of council, and so originate measures,β. καὶ κρίνειν Arist.Pol. 1281b31
; τὸ βουλευόμενον ib. 1291a28.3 c. acc. rei, determine with oneself, resolve on,κακὴν ἀπάτην βουλεύσατο Il.2.114
([voice] Med. here only in Hom.);ἀλλοῖόν τι περί τινος Hdt.5.40
, cf. Pl.Ap. 32c.5 rarely folld. by Relat., β. ὅ τι ποιήσεις ibid.; β. ὅπως .. with subj., X.Cyr.1.4.13; β. πῶς τις, c. [tense] fut., Id.An.3.4.40;πῶς καὶ τί πρακτέον εἴη Plb.1.33.3
;ἵνα Ev.Jo.12.10
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > βουλεύω
-
6 δίκαιος
δίκαιος (δίκη), zuweilen 2 End.; Eur. Heracl. 902; I. T. 1202; vgl. Aesch. Spt. 626; u. bei Sp., wie D. Sic. 5, 72 u. Alciphr. 3, 23; – der nach Sitten. Brauch handelt (vgl. δίκη), z. B. οὐκ ἐϑέλουσι δικαίως μνᾶσϑαι Od. 14, 90. Gew. = gerecht, der seine Pflichten gegen Götter u. Menschen erfüllt, von Hom. an überall; im Ggstz von δυςσεβής, Aesch. Spt. 580, wo es 592 neben σώφρων, ἀγαϑός, εὐσεβής steht; Χείρων ist δικαιότατος Κεντααρων, Il. 11, 832, von Epaphroditos in den Scholl. φιλοξενώτατος erklärt; denn die Pflichten gegen Fremde sind bes. im δίκαιος einbegriffen, machen den Menschen zum wohlgesitteten; vgl. Odyss. 6, 120 τέων αὖτε βροτῶν ἐς γαῖαν ἱκάνω; ἦ ῥ' οἵ γ' ὑβρισταί τε καὶ ἄγριοι οὐδὲ δίκαιοι, ἦε φιλόξεινοι, καί σφιν νόος ἐστὶ ϑεουδής. Uebrigens ist zu Iliad. 11, 832 in den Scholl. noch bemerkt τὸ ὑπερϑετικὸν κεῖται ἀντὶ τοῦ ἀπολύτου· ἔστι δὲ ὁ μόνος ἐν Κενταύροις δίκαιος. ὅμοιον δὲ τούτῳ τὸ »μελάντερον ἠύτε πίσσα ( Iliad. 4, 277)«; also etwa »der (sehr) gerechte unter den Centauren«. Iliad. 13, 6 Ἀβίων τε, δικαιοτάτων ἀνϑρώπων, vgl. Scholl. Bei Plat. Gorg. 507 b wird δίκαιος auf das Verhalten gegen die Menschen, ὅσιος auf das gegen die Götter bezogen; περὶ τὴν πόλιν, Ar. Plut. 588. – Nach Arist. Eth. Nic. 5, 2, 8 διώρισται τὸ δίκαιον τό τε νόμιμον καὶ τὸ ἶσον. Insbesondere ist δίκαιος: – a) gleichmäßig; ἅρμα οὐ δίκαιον ἀδίκων ίππων συνεζευγμένων Xen. Cyr. 2, 2, 26, was B. A. 344 εὐπειϑές erkl. wird, ein gleichmäß gehender Wagen od. übh. ein tüchtiger; u. so von Sachen: tüchtig, brauchbar, was so ist, wie es sein soll; βοῠς, ἵππος, Xen. Mem. 4, 4, 5; ἵππος δ. τὴν γνάϑον, mit gleichweichen Kinnbacken, Poll. 1, 196, im Ggstze von ἑτερόγναϑος; vom Acker, dem πονηρόν entgeggstzt, Xen. Cyr. 8, 3, 38; – αἱ ἑκατὸν ὀργυιαὶ δίκαιαί εἰσι στάδιον ἑξάπλεϑρον Her. 2, 149, gerade, vollkommen 100 Klafter. – Aber auch ἰητρός, Hippocr.; συγγραφεύς, Luc. hist. conscr. 39. – b) gesetzmäßig, recht; πηδάλιον Pind. P. 1, 86; λόγος Aesch. Suppl. 168; ψῆφος Eum. 675; γνώμη Soph. El. 551; μέμψις Ar. Plut. 10; λογισμός, richtig, Dem. 60, 32; καὶ ὀρϑὴ ὁδός 18, 15; auch καὶ ὀρϑὴ καὶ ἀδιάφϑορος ψυχή 18, 298; καὶ προςήκουσα ἀπολογία 19, 202, u. öfter κρίσις, αἰτία u. ä., bes. bei den Rednern; χάριν παρασχεῖν Soph. O. C. 1494, gebührenden, wie Dem. 38, 25; δίκαια λέγειν, πράττειν, Soph. O. R. 280 O. C. 829; Plat. Gorg. 460 b u. sonst; – τὸ δίκαιον, das Recht, Aesch. Prom. 187; Ar. Ach. 645; τὸ δίκαιον οὕτω ἔφερε, das Recht brachte es so mit sich, Her. 7, 137; μετὰ τοῠ νόμου καὶ τοῠ δικαίου Plat. Apol. 32 c, u. oft bei den Rednern; auch = ein Rechtsgrund; δίκαια, ἃ ἔχομεν Thuc. 3, 54; ὑπάρχει μοι καὶ τοῠτο τὸ δίκαιον Dem. 12, 21; vgl. 22, 70; τὰ τούτου τοῠ ἀγῶνος δίκαια 25, 1; τὰ τῶν προγόνων καλὰ καὶ δίκαια, Ehre u. Recht, 18, 63; τὰ παρ' ἐμοῦ δ. Aesch. 1, 196; δίκαια λέγειν, Recht haben, Soph. O. R. 280; Thuc. 2, 72; aber τὰ δίκαια πράξασϑαί τινα, Einen zur gebührenden Strafe ziehen, Aesch. Ag. 812; adverb., τό γε δίκαιον, und das mit Recht, Plat. Crat. 412 d; ὥς γε τὸ δίκαιον Legg. II, 659 b; ὥςπερ τὸ δ., wie es recht ist, Lach. 181 c; τῶν δικαίων τυγχάνειν, sein Recht erlangen, D. Hal. 5, 66; τὰ δίκαια ἔχειν, λαμβάνειν, vom gebührenden Solde, Xen. An. 7, 7, 14. 17; vgl. Hell. 7, 4, 4; τὰ δ. τοῖς ξένοις ποιεῖν Plut. Dion. 40; πάντα τὰ δίκαια ποιεῖν τινι, Einem alles erweisen, was er billiger Weise erwarten kann, Arat. 48. Auch gegenseitige rechtliche Verhältnisse, Verträge, τὰ πρός τινα δ. Pol. 3, 21, 10; τὰ πρὸς Σύλλαν δ. Plut. Lucull. 3; ἐπὶ συγκειμένοις τισὶ δικαίοις D. Hal. 3, 51. – Die Vbdgn ἐκ τοῠ δικαίου, σὺν τῷ δικαίῳ, κατά u. παρὰ τό δίκαιον s. unter den Präpositionen. – Sehr gewöhnl. δίκαιόν ἐστι, mit folgdm inf., τὸν σέβοντ' εὐεργετεῖν Aesch. Eum. 695; ἐμὲ φράζειν, es ist recht, billig, daß ich sage, Her. 1, 39; Plat. u. A.; wofür noch üblicher die Attraction: δίκαιός εἰμι τῶνδ' ἀπηλλάχϑαι κακῶν, es ist billig, daß ich befreit bin, Soph. Ant. 396; vgl. Ar. Nubb. 1265; δίκαιός εἰμι οὔνομα τοῦτο φέρεσϑαι, ich verdiene, Her. 1, 32; u. so bei Att.; Thuc. 1, 40; δίκαιοί εἰσιν ἀπιστότατοι εἶναι, sie sind berechtigt, bes. mißtrauisch zu sein, 4, 7; δίκαιοί ἐστε γνώμην ἔχειν, ἐλεεῖν, Andoc. 1, 3; Is. 5, 35; δικαιότατος γὰρ εἶ τοὺς λόγους ἀπαγγέλλειν, es ziemt sich, daß du gerade, Plat. Conv. 172 b, wie auch Xen. An. 5, 9, 3 οὓς ἐδόκουν δικαιοτάτους εἶναι die richtige Lesart ist; τούτου τὴν αἰτίαν ἔχειν οὗτός ἐστιν δ., es ist recht, daß er, Dem. 18, 4; – Sp. Der Zusammenhang entscheidet, ob es zu übersetzen: werth, befugt, verpflichtet sein. – Adv. δικαίως, z. B. μνᾶσϑαι (s. oben), gerechter, billiger Weise, bei Dichtern u. in Prosa; δικαίως ἐμός Soph. Ai. 456, in Wahrheit mein eigen. – Compar. gew. δικαιότερος, nach E. M. 31, 8 u, Eust. 1441, 23 auch δικαιέστερος; – δικαιοτέρως, Isocr. antid. §. 181; δικαιότατα, Ar. Av. l 222.
-
7 δίκαιος
A in Hom. and all writers, of persons, observant of custom or rule, Od.3.52; esp. of social rule, well-ordered, civilized,ὑβρισταί τε καὶ ἄγριοι οὐδὲ δ. 9.175
, cf. 8.575; [Γαλακτοφάγοι] δικαιότατοι Il.13.6
; [Χείρων] δικαιότατος Κενταύρων 11.832
, cf. Thgn.314, 794; δ. πολίτης a good citizen, D.3.21, etc.: metaph. of the sea, Sol.12.2 ([comp] Sup.); δικαίη ζόη a civilized way of living, Hdt.2.177. Adv. δικαίως, μνᾶσθαι woo in due form, decently, Od.14.90;ὑπὸ ζυγῷ λόφον δ. εἶχον
loyally,S.
Ant. 292.2 observant of duty to gods and men, righteous, Od.13.209, etc.;δ. πρὸς πᾶσαν ὁμιλίην Hp.Medic. 2
;ἰθὺς καὶ δ. Hdt.1.96
; opp. δυσσεβής, A.Th. 598, cf. 610;δ. καὶ ὅσιος Pl.Grg. 507b
; (lyr.); also of actions, etc., righteous, ἐπὶ ῥηθέντι δικαίῳ a thing rightly said, Od.18.414, etc.B later:I equal, even, well-balanced, ἅρμα δίκαιον evengoing chariot, X.Cyr.2.2.26: so metaph.,νωμᾷ δικαίῳ πηδαλίῳ στρατόν Pi.P.1.86
;δικαιόταται ἀντιρροπαί Hp.Art.7
; δικαιότατα μοχλεύειν ibid.: hence, fair, impartial, ;συγγραφεύς Luc.Hist.Conscr.39
.b legally exact, precise, τῷ δικαιοτάτῳ τῶν λόγων to speak quite exactly, Hdt.7.108, cf. Th.3.44; of Numbers,αἱ ἑκατὸν ὀργυιαὶ δίκαιαι Hdt.2.149
. Adv.-αίως, πάντα δ. ὑμῖν τετήρηται D.21.3
; δ. ἐξετάζειν ib.154.2 lawful, just, esp. τὸ δ. right, opp. τὸ ἄδικον, Hdt.1.96, A.Pr. 189 (lyr.), etc.;τὸ δ. τὸ νόμιμον καὶ τὸ ἴσον Arist.EN 1129a34
; δ. διορθωτικόν, διανεμητικόν, ib. 1131b25, 27; τὸ πολιτικὸν δ. ib. 1134b18;ἔστι ἐπιεικὲς τὸ παρὰ τὸν γεγραμμένον νόμον δ. Id.Rh. 1374a27
, cf. EN 1137b12;καὶ δίκαια κἄδικα Ar. Nu.99
;τὰ ἴσα καὶ τὰ δ. D.21.67
; τοὐμὸν δ. my own right, E.IA 810; ἐλθεῖν ἐπὶ τοῦτο τὸ δ. bring the case to this issue, Antipho6.24; οὐδὲν τῶν δ. ποιεῖν τινί not to do what is just and right by a man, X.HG5.3.10; τὰ δ. ἔχειν, λαμβάνειν, receive one's due, Id.An.7.7.14, 17; τὰ δ. πράττεσθαι πόλιν give a city its deserts, A.Ag. 812; ἐκ τοῦ δικαίου, = δικαίως, Ar.Av. 1435, cf. Th.2.89; so ἀπὸ τοῦ δικαίου, τῶν δικαίων, Inscr.Prien.50.8 (ii B. C.), 123.8 (i B. C.);μετὰ τοῦ δ. Lys.2.12
, D.21.177; τὸ δίκαιον lawful claim, ἃ ἔχομεν δίκαια πρός .. Th.3.54, cf. D. 21.179, Plu.Luc.3, etc.; τὰ πρὸς ἀλλήλους δ. mutual obligations or contracts, Plb.3.21.10; ἐπὶ συγκειμένοις τισὶ δικαίοις on certain agreed terms, D.H.3.51. Adv.- αίως
rightly, justly,Hdt.
6.137;μεῖζον ἢ δ. A.Ag. 376
(lyr.);καὶ δ. καὶ ἀδίκως And.1.135
.II of persons and things, meet and right, fitting,δ. τοῦδε τοῦ φόνου ῥαφεύς A.Ag. 1604
;κόσμος οὐ φέρειν δ. Id.Eu.55
; ἵππον δ. ποιεῖσθαί τινι make a horse fit for another's use, X.Mem.4.4.5, cf. Cyn.7.4 (ἵππος δ. τὴν σιαγόνα having a good mouth, Poll.1.196).2 real, genuine,γόνος S.Fr.[1119]
;ποιῶν τὰ ἐν τῇ τέχνῃ δ. Supp.Epigr.2.184.7
(Tanagra, ii B. C.). Adv., εἴπερ δικαίως ἐστ' ἐμός really and truly mine, S.Aj. 547, cf.Pl.Cra. 418e.3 ὁ δ. λόγος the plea of equity, Th.1.76. Adv.- αίως
with reason,Id.
6.34, cf. S.OT 675: [comp] Comp. , etc.; also- οτέρως Isoc. 15.170
: [comp] Sup. ; [dialect] Aeol.δικαίτατα IG12(2).526c17
([place name] Eresus).C in Prose, δίκαιός εἰμι, c. inf., δίκαιοί ἐστε ἰέναι you are bound to come, Hdt.9.60, cf. 8.137;δ. εἰμεν ἔχειν Id.9.27
; δ. εἰμι κολάζειν I have a right to punish, Ar.Nu. 1434, cf. S.Ant. 400;δ. ἐστι περιπεσεῖν κακοῖς Antipho 3.3.7
; δ. εἰσι ἀπιστότατοι εἶναι they have most reason to distrust, Th.4.17;δ. βλάπτεσθαι Lys.20.12
;δ. ἐστιν ἀπολωλέναι
dignus est qui pereat,D.
6.37; ὁ σπουδαῖος ἄρχειν δ. has a right to.., Arist.Pol. 1287b12; with a non-personal subject,ἔλεος δ. ἀντιδίδοσθαι Th.3.40
: less freq. in [comp] Comp. and [comp] Sup.,δικαιότεροι χαρίσασθαι Lys.20.34
;δικαιότατος εἶ ἀπαγγέλλειν Pl.Smp. 172b
; but δίκαιόν ἐστι is also found, Hdt.1.39, A.Pr. 611, etc.: pl., , cf. Tr. 495, 1116; δικαίως ἄν, c. opt., Pl. Phdr. 276a. [ δικαίων with penult. short in Orph.Fr.247.2; cf. οὐ δίκαον· οὐ δίκαιον, Hsch.]Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > δίκαιος
-
8 δικαιοσύνη
δικαιοσύνη, ης, ἡ (s. δίκαιος; Theognis, Hdt.+) gener. the quality of being upright. Theognis 1, 147 defines δ. as the sum of all ἀρετή; acc. to Demosth. (20, 165) it is the opp. of κακία. A strict classification of δ. in the NT is complicated by freq. interplay of abstract and concrete aspects drawn from OT and Gr-Rom. cultures, in which a sense of equitableness combines with awareness of responsibility within a social context.① the quality, state, or practice of judicial responsibility w. focus on fairness, justice, equitableness, fairnessⓐ of human beings (a common theme in honorary ins, e.g. IPriene 71, 14f; 22f of a judge named Alexis; Danker, Benefactor 346–48; cp. Aristot., EN 5, 1, 8, 1129a τὸ μὲν δίκαιον ἄρα τὸ νόμιμον καὶ τὸ ἴσον ‘uprightness consists of that which is lawful and fair’; Ath. 34:2 ἔστι δὲ δ. ἴσα ἴσοις ἀμείβειν ‘uprightness means to answer like with like’; for association of δ. with judgment s. also Diog. L. 3, 79; in contexts of praise δ. suggests authority involving juridical responsibility FX 7, ’81, 255 n. 229) δ. κρίσεως ἀρχὴ καὶ τέλος uprightness is the beginning and end of judgment B 1:6. Melchizedek as βασιλεὺς δικαιοσύνης Hb 7:2. ἐργάζεσθαι δικαιοσύνην administer justice Hb 11:33; κρίνειν ἐν δ. (Ps 71:2f; 95:13; Sir 45:26; PsSol 8:24) judge justly Ac 17:31, cp. Mk 16:14 v.l. (Freer ms. line 5 in N. app.); Ro 9:28 v.l. (Is 10:22). ποιεῖν κρίμα καὶ δ. practice justice and uprightness 1 Cl 13:1 (Jer 9:23). καθιστάναι τοὺς ἐπισκοπούς ἐν δ. appoint overseers in uprightness= who will serve justly 1 Cl 42:5 (Is 60:17). David rejoices in God’s δ. 1 Cl 18:15 (Ps 50:16; s. ἀγαλλιάω, end).ⓑ of transcendent figures (Pla. τὴν δ. θεοῦ νόμον ὑπελάμβανεν ‘considered divine justice [i.e. apportionment of reward or retribution in accordance with behavior] a principle’ or ‘system’ that served as a deterrent of crime Diog. L. 3, 79). Of an apocalyptic horseman ἐν δικαιοσύνῃ κρινεῖ Rv 19:11.② quality or state of juridical correctness with focus on redemptive action, righteousness. Equitableness is esp. associated w. God (cp. Paradoxogr. Vat. 43 Keller αἰτεῖται παρὰ τ. θεῶν οὐδὲν ἄλλο πλὴν δικαιοσύνης), and in our lit. freq. in connection w. exercise of executive privilege in conferring a benefit. Hence God’s δ. can be the opposite of condemnation 2 Cor 3:9 (s. below); in it God is revealed as judge Rom 3:5—in contrast to human wrath, which beclouds judgment—displaying judicial integrity 3:25 (on this pass. s. also below). Cp. ἐκάλεσά σε ἐν δ. B 14:7 (Is 42:6). Also of equitable privilege allotted by God 2 Pt 1:1.—In Pauline thought the intimate association of God’s interest in retaining a reputation for justice that rewards goodness and requites evil, while at the same time working out a plan of salvation for all humanity, complicates classification of his use of δικαιοσύνη. On the one hand, God’s δ. is pardoning action, and on the other a way of sharing God’s character with believers, who then exhibit righteousness in the moral sense. God achieves this objective through exercise of executive privilege in dispensing justice equitably without reference to νόμος by making salvation available to all humanity (which shares a common problem of liability to wrath by being unanimously in revolt against God Ro 3:9–18, 23) through faith in God’s action in Jesus Christ. The genitival constr. δ. θεοῦ accents the uniqueness of this δ.: Ro 1:17; 3:21f, 25, 26 (s. these pass. also below; Reumann, 3c end); 10:3, and δ. alone 5:21; 9:30 (3 times); 2 Cor 3:9 (opp. κατάκρισις; cp. Dg 9:3; 5). 2 Cor 5:21 may belong here if δ. is viewed as abstract for concrete=δικαιωθέντες (but s. below). All these refer to righteousness bestowed by God cp. ἡ δωρεὰ τῆς δ. Ro 5:17, also 1 Cor 1:30 (sim. 1QS 11, 9–15; 1QH 4, 30–37). In this area it closely approximates salvation (cp. Is 46:13; 51:5 and s. NSnaith, Distinctive Ideas of the OT ’46, 207–22, esp. 218–22; EKäsemann, ZTK 58, ’61, 367–78 [against him RBultmann, JBL 83, ’64, 12–16]). According to some interpreters hunger and thirst for uprightness Mt 5:6 perh. offers (but s. 3a below) a related eschatological sense (‘Kingdom of God’, FNötscher, Biblica 31, ’50, 237–41=Vom A zum NT, ’62, 226–30).—Keeping the law cannot bring about uprightness Ro 3:21; Gal 2:21; 3:21, because δ. ἐκ τοῦ νόμου uprightness based on the law Ro 10:5 (cp. 9:30f), as ἰδία δ. one’s own (self-made) upr. 10:3, is impossible. God’s δ. without ref. to νόμος is to be apprehended by faith Ro 1:17; 3:22, 26; 4:3ff, 13; 9:30; 10:4, 6, 10 (cp. Hb 11:7 ἡ κατὰ πίστιν δ. righteousness based on faith; s. B-D-F §224, 1), for which reason faith is ‘calculated as righteousness’ (Gen 15:6; Ps 105:31; 1 Macc 2:52) Ro 4:3, 5f, 9, 11, 13, 22; Gal 3:6 (cp. Hb 11:7; Js 2:23; AMeyer, D. Rätsel des Jk 1930, 86ff; 1 Cl 10:6; B 13:7). Of Jesus as our righteousness 1 Cor 1:30.—As gift and power Ro 5:17, 21, and because it is intimately associated with the δύναμις of Christ’s resurrection Phil 3:9f (s. below), this righteousness enables the redeemed to respond and serve God faithfully Ro 6:13 (in wordplay opp. of ἀδικία), 16, 18ff; cp. 1 Cor 1:30 of Christ as instrument of God’s gift of δ.; 2 Cor 3:9. Thus God’s δ. functions as δύναμις 6:7 within Christians 5:21 (i.e. the way God acts in justifying or restoring people to a relationship with God’s self serves as a model for Christian interaction; for a difft. view, s. above) through the Spirit (Ro 8:9) and assures them they will have life that will be fully realized at the end of the age Ro 8:10f; for the time being it is a matter of hope ἐλπὶς δικαιοσύνης Gal 5:5 (cp. Is 51:5); cp. ἡ ἐκ θεοῦ δ. Phil 3:9. Pol 8:1 shares Paul’s view: Christ as ἀρραβὼν τῆς δ.—God’s uprightness as gift τοῦ κυρίου τοῦ ἐφʼ ὑμᾶς στάξαντος τὴν δ. who distills uprightness on you Hv 3, 9, 1.—Such perspectives offer a transition to specific ways in which the redeemed express uprightness.③ the quality or characteristic of upright behavior, uprightness, righteousnessⓐ of uprightness in general: Mt 5:6 (cp. 6:33; some interpret 5:6 in an eschatological sense, s. 2 above; on desire for δ. cp. ἐπιθυμία τῆς δ. Hm 12, 2, 4); Mt 5:10, 20 (s. b, below); Hm 10, 1, 5; Dg 10:8; λόγος δικαιοσύνης Hb 5:13; Pol 9:1 (s. also Epict., Fgm. Stob. 26; when a man is excited by the λόγος in meetings, he should give expression to τὰ τῆς δικαιοσύνης λόγια). πάσχειν διὰ δ. 1 Pt 3:14. ἄγγελος τῆς δ. Hm 6, 2, 1; 3; 8; 10. ῥήματα δ. 8:9. 10, 1, 5; Dg 10:8; Pol 2:3; 3:1; ἐντολὴ δ. commandment of upr. Pol 3:3; 9:1.—Mt 6:33 of the kind of δ. God expects (on δ. as characteristic required by God acc. to Jewish perspective s. Bousset, Rel.3 387ff; 379ff; 423; cp. KFahlgren, Sẹdāḳā, nahestehende u. entgegengesetzte Begriffe im Alten Testament, diss. Uppsala ’32.—S. Diog. L. 3, 83 on Plato’s view of δικαιοσύνη περὶ θεούς or δ. πρὸς τοὺς θεούς=performance of prescribed duties toward gods; s. also ref. to 3, 79 at 1b above). Christ’s δ. Dg 9:3, 5. διαλέγεσθαι περὶ δ. Ac 24:25. Opp. ἀδικία (Hippol., Ref. 4, 43, 12; Did., Gen. 20, 27) 2 Cl 19:2; Dg 9:1. As ἀρετή Hm 1:2; Hs 6, 1, 4; 8, 10, 3. Opp. ἀνομία 2 Cor 6:14; cp. 2 Cor. 11:15 (ironical); Hb 1:9 (Ps 44:8); ἁμαρτία, which is the dominating power before δ. θεοῦ comes into play Ro 6:16, 18–20; cp. 1 Pt 2:24. ἐργάζεσθαι δ. (Ps 14:2) do what is right Ac 10:35; accomplish righteousness Js 1:20 (W-S. §30, 7g); Hv 2, 2, 7; 2, 3, 3; m 5, 1, 1; 12, 3, 1; 12, 6, 2; Hs 9, 13, 7. Also ἔργον δικαιοσύνης ἐργάζεσθαι 1 Cl 33:8. Opp. οὐδὲν ἐργάζεσθαι τῇ δ. Hs 5, 1, 4; ποιεῖν (τὴν) δ. (2 Km 8:15; Ps 105:3; Is 56:1; 58:2; 1 Macc 14:35 al.) do what is right 1J 2:29; 3:7, 10; Rv 22:11; 2 Cl 4:2; 11:7. Also πράσσειν τὴν δ. 2 Cl 19:3; διώκειν τὴν δ. (cp. Sir 27:8 διώκ. τὸ δίκαιον) seek to attain/achieve upr. Ro 9:30; 1 Ti 6:11; 2 Ti 2:22; 2 Cl 18:2; δ. ἀσκεῖν Hm 8:10. ὁδὸς (τῆς) δ. (ὁδός 3ab) Mt 21:32; 2 Pt 2:21; B 1:4; 5:4. προπορεύσεται ἔμπροσθεν σου ἡ δ. 3:4 (Is 58:8); cp. 4:12. κατορθοῦσθαι τὰς ὁδοὺς ἐν δ. walk uprightly Hv 2, 2, 6; τῇ δ. ζήσωμεν live uprightly 1 Pt 2:24. πύλη δ. gate of upr. 1 Cl 48:2 (Ps 117:19), cp. vs. 4. ἐν οἷς δ. κατοικεῖ (cp. Is 32:16) in which righteousness dwells 2 Pt 3:13. Of Christ’s body δικαιοσύνης ναο͂ς AcPlCor 2:17. παιδεία ἡ ἐν δ. training in uprightness 2 Ti 3:16. ἔργα τὰ ἐν δ. righteous deeds Tit 3:5. λαμπρότης ἐν δ. rejoicing in uprightness 1 Cl 35:2; ἐχθρὸς πάσης δ. enemy of every kind of upr. Ac 13:10. W. ὁσιότης (Wsd 9:3): holiness and upr. (as the relig. and moral side of conduct; cp. 1QS 1:5; 8:2; 11:9–15; 1QH 4:30f) Lk 1:75 (λατρεύειν ἐν δ. as Josh 24:14); Eph 4:24; 1 Cl 48:4. W. πίστις (OGI 438, 8; 1 Macc 14:35; Just., D. 110, 3) Pol 9:2; cp. 2 Pt 1:1. With εἰρήνη (Is 39:8; 48:18) and χαρά Ro 14:17; cp. 1 Cl 3:4; Hb 7:2 (but s. 1a, above). W. ἀλήθεια (Is 45:19; 48:1) Eph 5:9; 1 Cl 31:2; 62:2; Hs 9, 25, 2. W. ἀγάπη 2 Cl 12:1. W. ἀγαθωσύνη Eph 5:9. W. ἁγνεία Hs 9, 16, 7. W. γνῶσις κυρίου (cp. Pr 16:8) D 11:2. ὅπλα (τῆς) δ. tools or weapons of uprightness Ro 6:13; 2 Cor 6:7; Pol 4:1; θῶραξ τῆς δ. (Is 59:17; Wsd 5:18) breastplate of upr. Eph 6:14. τέκνα δικαιοσύνης (opp. ὀργῆς) AcPlCor 2:19. διάκονοι δικαιοσύνης servants of upr. 2 Cor 11:15; Pol 5:2; μισθός δ. D 5:2; B 20:2; μέρος δ. portion in (eternal salvation) which is meant for righteousness ApPt Rainer 6; καρπὸς δικαιοσύνης (Pr 3:9; 11:30; 13:2) produce of uprightness (ApcSed 12:5) Phil 1:11; Hb 12:11; Js 3:18; Hs 9, 19, 2; GJs 6:3. ὁ τῆς δ. στέφανος the crown of upr. (w. which the upright are adorned; cp. TestLevi 8:2; Rtzst., Mysterienrel.3 258; a common theme in honorary ins recognizing distinguished public service, s. indexes SIG, OGI and other ins corpora; Danker, Benefactor 345–47; s. also the boast of Augustus, s.v. δίκαιος 1aα) 2 Ti 4:8; cp. ἡ τ. δικαιοσύνης δόξα the glory of upr. ending of Mk in the Freer ms. ln. 11f. Described as a characteristic to be taught and learned, because it depends on a knowledge of God’s will: κῆρυξ δ. preacher of upr. 2 Pt 2:5 (cp. Ar. 15:2 τῇ δ. τοῦ κηρύγματος). διδάσκειν δ. teach upr. (of Paul) 1 Cl 5:7. μέρος τι ἐκ τῆς δ. a portion of uprightness Hv 3, 1, 6; cp. 3, 6, 4; δ. μεγάλην ἐργάζεσθαι m 8:2.—ἐλέγχειν περὶ δικαιοσύνης convict w. regard to uprightness (of Jesus) J 16:8, 10 (s. WHatch, HTR 14, 1921, 103–5; HWindisch: Jülicher Festschr. 1927, 119f; HTribble, Rev. and Expos. 32, ’37, 269–80; BLindars, BRigaux Festschr., ’70, 275–85).ⓑ of specific action righteousness in the sense of fulfilling divine expectation not specifically expressed in ordinances (Orig., C. Cels. 7, 18, 39; Did., Gen. 188, 27: οἱ κατὰ δ. ζῶντες) Mt 3:15=ISm 1:1; of a superior type Mt 5:20 (s. JMoffatt, ET 13, 1902, 201–6, OOlevieri, Biblica 5, 1924, 201ff; Betz, SM 190f); not to win plaudits 6:1. To please outsiders as well as oneself 2 Cl 13:1. W. characteristic restriction of mng. mercy, charitableness (cp. Tob 12:9) of God, whose concern for the poor 2 Cor 9:9 (Ps 111:9) is exemplary for the recipients of the letter vs. 10; participation in such activity belongs, according to Mt 6:1f (cp. δίκαιος 1:19: Joseph combines justice and mercy), to the practice of piety (on the development of the word’s mng. in this direction s. Bousset, Rel.3 380). Pl. (B-D-F §142; W-S. §27, 4d; Rob. 408 δικαιοσύναι righteous deeds (Ezk 3:20; 33:13; Da 9:18) 2 Cl 6:9. δικαιοσύναι righteous deeds (Ezk 3:20; 33:13; Da 9:18; TestAbr A 12 p. 91, 12 [Stone p. 30]) 2 Cl 6:9. ἀρετὴ δικαιοσύνης Hm 1:2; Hs 6, 1, 4; cp. 8, 10, 3.ⓒ uprightness as determined by divine/legal standards δ. θεοῦ upr. that meets God’s standard Js 1:20 (W-S. 30, §7g).—Ro 10:5; Gal 2:21; 3:21; Phil 3:6; 3:9.—ASchmitt, Δικαιοσύνη θεοῦ: JGeffcken Festschr. ’31, 111–31; FHellegers, D. Gerechtigkeit Gottes im Rö., diss. Tüb. ’39; AOepke, TLZ 78, ’53, 257–64.—Dodd 42–59; ADescamps, Studia Hellenistica, ’48, 69–92.—S. also JRopes, Righteousness in the OT and in St. Paul: JBL 22, 1903, 211ff; JGerretsen, Rechtvaardigmaking bij Pls 1905; GottfrKittel, StKr 80, 1907, 217–33; ETobac, Le problème de la Justification dans S. Paul 1908; EDobschütz, Über d. paul. Rechtfertigungslehre: StKr 85, 1912, 38–87; GWetter, D. Vergeltungsged. b. Pls 1912, 161ff; BWestcott, St. Paul and Justification 1913; WMacholz, StKr 88, 1915, 29ff; EBurton ICC, Gal. 1921, 460–74; WMichaelis, Rechtf. aus Glauben b. Pls: Deissmann Festschr. 1927, 116–38; ELohmeyer, Grundlagen d. paul. Theologie 1929, 52ff; HBraun, Gerichtsged. u. Rechtfertigungslehre b. Pls. 1930; OZänker, Δικαιοσύνη θεοῦ b. Pls: ZST 9, ’32, 398–420; FFilson, St. P.’s Conception of Recompense ’31; WGrundmann, ZNW 32, ’33, 52–65; H-DWendland, D. Mitte der paul. Botschaft ’35; RGyllenberg, D. paul. Rechtfertigungslehre u. das AT: Studia Theologica (Riga) I ’35, 35–52; HJager, Rechtvaardiging en zekerheid des geloofs (Ro 1:16f; 3:21–5:11) ’39; HHofer, D. Rechtfertigungsverk. des Pls nach neuerer Forschg. ’40; VTaylor, Forgiveness and Reconciliation ’41; RBultmann, Theologie des NT ’48, 266–80, Eng. tr. KGrobel ’51, I 270–85; SSchulz, ZTK 56, ’59, 155–85 (Qumran and Paul); CMüller, FRL 86, ’64 (Ro 9–11); JBecker, Das Heil Gottes, ’64; PStuhlmacher, Gerechtigkeit Gottes b. Paulus, ’65; JReumann, Int 20, ’66, 432–52 (Ro 3:21–31); HBraun, Qumran II, ’66, 165–80; JZiesler, The Mng. of Righteousness in Paul, ’72; ESanders, Paul and Palestinian Judaism, ’77 (s. index 625; appendix by MBrauch 523–42 rev. of discussions in Germany); SWilliams, JBL 99, ’80, 241–90.—CPerella, De justificatione sec. Hb: Biblica 14, ’33, 1–21; 150–69. S. also the lit. on πίστις and ἁμαρτία.—On the whole word s. RAC X 233–360; AKöberle, Rechtfertigung u. Heiligung 1930; EDNT I 325–30.—DELG s.v. δίκη. M-M. EDNT.TW. Sv. -
9 τελος
I1) свершение, завершение, исполнениеτ. γάμοιο Hom. — вступление в брак, бракосочетание;
τ. μύθοις ἐπιθεῖναι Hom. — привести в исполнение (свои) слова;εἰ γὰρ ἐπ΄ ἀρῇσιν τ. γένοιτο Hom. — если бы сбывались желания;οὐ μακύνειν τ. Pind. — действовать быстро (досл. не откладывать исполнения);πρὴν τ. τι ἔχειν Thuc. — прежде, чем что-л. будет приведено в исполнение2) развязка, результат, последствия, исход(τῆς μάχης Soph.)
ἶσον τεῖναι πολέμου τ. Hom. — дать одинаковый (для обеих сторон) исход битве, т.е. никому не дать перевеса;τὸ τούτου τ. οὐκ ἐν ἐμοὴ ἦν Dem. — исход этого зависел не от меня3) благополучный исход, успешная развязка, успех4) окончание, конец(τοῦ βίου Soph., Xen.)
τί ἔσται τῶν γιγνομένων τούτων ἐμοί ; Her. — чем все это для меня кончится?;θανάτοιο τ. Hom. — смертный конец, смерть;νόστοιο τ. Hom. — конец обратного пути, т.е. возвращение, прибытие (домой);τ. ἔχειν Hom., Aesch. — быть завершенным, готовым, оконченным;ἐπεὴ τ. εἶχεν ἥ θυσία Xen. — когда жертвоприношение было окончено;ὁπόσοι τ. ἔχοιεν τοῦ βίου Plat. — (те), которые окончили жизнь, умершие;τ. ποιεῖσθαί τινος Xen. — закончить (прекратить) что-л.;τ. λαβεῖν τινος Eur. — освободиться от чего-л.;εὖ τέλη εἰπεῖν Eur. — хорошо закончить (свою) речь;ἐς τ. HH., Hes. — до конца, вполне;μηδὲν δίκαιον ἐς τ. Soph. — решительно ничего справедливого;μετὰ σιγῆς διὰ τέλους Plat. — в полном молчании;διὰ τέλους τὸ πᾶν Aesch. — все до конца5) кончина, смерть Eur.ἐν τέλεϊ τούτῳ ἔσχοντο Her. — вот какой смертью они умерли;
τὸ κάλλιστον τ. ἔχειν Xen. — умереть славной смертью6) высшая точка, пределἐπὴ τῷ τέλει τινὸς γενέσθαι Plat. — дойти до пределов чего-л.;
ἅπτεσθαι τοῦ τέλους Plat. — достичь предела;πρεσβύτου τ. Plat. — глубокая старость;ἥβης τ. μολεῖν Eur. — дойти до полного развития юношеских сил;ὅ τ. ἔχων Plat. — достигший полного развития, взрослый7) окончательное решениеτ. δίκης Aesch. — приговор;
εἰδώς γ΄ εὖ τόδ΄ ἐξεῖπον τ. Aesch. — я совершенно сознательно высказал это решение8) награда, приз(πυγμᾶς Pind.)
9) власть, право, законная сила, полномочияτέλος ἔχοντες Thuc. — облеченные полномочиями;
οἱ μάλιστα ἐν τέλει Thuc. — облеченные высшей властью;εἰς τὸ τ. καταστῆσαι Xen. — занять должность;οἱ ἐν τέλει ὄντες Her., Thuc. или βεβῶτες Soph., τὰ τέλη ἔχοντες Thuc. и τὰ τέλη Thuc., Xen. — должностные лица, власти;ὅσοις τοῦτ΄ ἐπέσταλται τ. Aesch. — (те), которые облечены этой властью10) цельπρὸς τ. ἐλθεῖν Plat. и τυχεῖν τοῦ τέλους Luc. — достичь цели;
πρὸς οὐδὲν τ., ἀλλὰ διάγοντες ἄλλως τὸν χρόνον Plut. — с единственной целью выиграть время11) срок(μισθοῖο τ. Hom.)
12) платеж, подать, налог, пошлинаτ. τελεῖν ἐξαγομένων χρημάτων Plat. — платить пошлину за вывозимые товары;ἔξω τοῦ τέλους εἶναι Dem. — быть свободным от обложения;13) расходτοῖς οἰκείοις или ἰδίοις τέλεσι Thuc. — на собственный счет;
δημοσίοις τέλεσι Plat. — на общественный счет14) выгода, пользаτέλη λύειν τινί Soph. — приносить выгоды кому-л.
15) культ. подношение, дар(Ζηνὴ Τροπαίῳ Soph.)
τὰ τέλεα τῶν προβάτων Her. — приношения (состоящие) из мелкого скота16) священный обряд, церемония(σεμνὰ τέλη Soph.)
17) отряд, колонна(Θρῃκῶν ἀνδρῶν Hom.; ἱππέων Thuc.)
ἐν τελέεσσιν Hom. и κατὰ τέλεα Her. — отрядами, по отрядам;— (у римлян) легион Plut.18) вереница, сонм, толпа(ἀθανάτων Aesch.)
δίρρυμά τε καὴ τρίρυμμα τέλη Aesch. — вереницы колесниц, запряженных четверкой или шестеркой лошадей19) имущественный ценз или сословие Dem.κατὰ (τὸ) τ. Isae., Dem. — в соответствии с имущественным цензом, по сословной принадлежности
II(τό) adv. в конце концов, наконецτ. ἐν ἀπορίῃσι εἴχετο Her. — он оказался, наконец, в затруднительном положении;
τ. δὲ ξυνέβησαν τοῖς Πλαταιεῦσι παραδοῦναι σφᾶς αὐτούς Thuc. — в конце концов они сдались платейцам на капитуляцию;τ. γε μέντοι δεῦρ΄ ἐνίκησεν μολεῖν Soph. — в конце концов победило (решение) прибыть сюда -
10 κρίνω
κρίνω [pron. full] [ῑ], [dialect] Ep. [ per.] 3sg. ind. κρίνησι ( δια-) f.l. in Theoc.25.46: [tense] fut. κρῐνῶ, [dialect] Ep., [dialect] Ion. κρῐνέω ( δια-) Il.2.387: [tense] aor.Aἔκρῑνα Od.18.264
, etc.: [tense] pf., etc.:—[voice] Med., [tense] fut. , but in pass. sense, Pl.Grg. 521e: [tense] aor.ἐκρῑνάμην Il.9.521
, etc.:—[voice] Pass., [tense] fut.κρῐθήσομαι A.Eu. 677
, Antipho 6.37, etc.: [tense] aor. ἐκρίθην [ῐ] Pi.N.7.7, etc.; [ per.] 3pl.κρίθεν Id.P.4.168
,ἔκριθεν A.R.4.1462
; [dialect] Ep.opt. κρινθεῖτε ( δια-) Il.3.102, part.κρινθείς 13.129
, Od.8.48, inf.κρινθήμεναι A.R.2.148
: [tense] pf.κέκρῐμαι Pi.O.2.30
, And.4.35, etc.; inf. κεκρίσθαι ( ἀπο-) Pl. Men. 75c:—[dialect] Aeol. [full] κρίννω dub.in IG12(2).278 (Mytil.): [tense] aor. ἔκριννε ib. 6.28(Mytil., [pref] ἐπ-); inf. κρίνναι ib.526b15:—Thess. [tense] pres. inf. [full] κρεννέμεν ib.9(2).517.14 ([place name] Larissa):—separate, put asunder, distinguish,ὅτε τε ξανθὴ Δημήτηρ κρίνῃ.. καρπόν τε καὶ ἄχνας Il.5.501
, etc.;κρῖν' ἄνδρας κατὰ φῦλα 2.362
. cf. 446;ἥλιος ἠὼ καὶ δύσιν ἔκρινεν Emp.154.1
;κ. τὸ ἀληθές τε καὶ μή Pl.Tht. 150b
;τούς τε ἀγαθοὺς καὶ τοὺς κακούς X. Mem.3.1.9
, etc.:—also [voice] Med.,ἀντία δ' ἐκρίναντο δέμας καὶ σήματ' ἔθεντο χωρὶς ἀπ' ἀλλήλων Parm.8.55
:—[voice] Pass.,κρινόμενον πῦρ Emp.62.2
.II pick out, choose,ἐν δ' ἐρέτας ἔκρινεν ἐείκοσιν Il.1.309
;ἐκ Λυκίης.. φῶτας ἀρίστους 6.188
, cf. Od.4.666, 9.90, 195, 14.217, etc.;κ. τινὰ ἐκ πάντων Hdt.6.129
;κρίνασα δ' ἀστῶν.. τὰ βέλτατα A.Eu. 487
; , etc.:—[voice] Med., κρίνασθαι ἀρίστους to choose the best, Il.9.521, cf. 19.193, Od.4.408, 530, etc.:—[voice] Pass., to be chosen out, distinguished,ἵνα τε κρίνονται ἄριστοι 24.507
; esp.in partt., κεκριμένος picked out, chosen, Il.10.417, Od.13.182, al., Hdt.3.31;κρινθείς Il.13.129
, Od.8.48; ἀρετᾷ κριθείς distinguished for.., Pi.N.7.7; κριθέντων ἐν τοῖς ἱερέοις approved.., GDI2049.15 (Delph.); ἀσπίδα.. κεκριμένην ὕδατι καὶ πολέμῳ proved by sea and land, AP9.42 (Leon.); ἐν ζῶσι κεκριμένα numbered among.., cj. in E.Supp. 969 (lyr.);εἰς τοὺς ἐφήβους κριθείς Luc.Am.2
.2 decide disputes,κρίνων νείκεα πολλά Od.12.440
;ἔκριναν μέγα νεῖκος.. πολέμοιο 18.264
: c.acc. cogn., οἳ.. σκολιὰς κρίνωσι θέμιστας judge crooked judgements, Il.16.387;κ. δίκας Hdt. 2.129
;κρῖνε δ' εὐθεῖαν δίκην A.Eu. 433
, etc.; πρώτας δίκας κρίνοντες αἵματος ib. 682; κρινεῖ δὲ δὴ τίς ταῦτα; Ar.Ra. 805;κ. κρίσιν Pl.R. 36o
e;ἄριστα κ. Th.6.39
; κρίνουσι βοῇ καὶ οὐ ψήφῳ they decide the question.., Id.1.87;μίσει πλέον ἢ δίκῃ κ. Id.3.67
;τὸ δίκαιον κ. Isoc.14.10
; τῷ τοῦτο κρίνεις; by what do you form this judgement? Ar.Pl. 48;κ. περί τινος Pi.N.5.40
, Pl.Ap. 35d, Arist.Rh. 1391b9, etc.:— [voice] Pass.,ἀγὼν κριθήσεται A.Eu. 677
; κἂν ἰσόψηφος κριθῇ (sc. ἡ δίκη) ib. 741: impers., κριθησόμενον a decision being about to be taken, Arr.An. 3.9.6.b decide a contest, e.g. for a prize,ἀγῶνα κ. Ar.Ra. 873
; : c. acc. pers., κ. τὰς θεάς decide their contest, i.e. judge them, E.IA72:—[voice] Pass., Id.Supp. 601(lyr.);αἱ μάχαι κρίνονται ταῖς ψυχαῖς X.Cyr.3.3.19
:—[voice] Med. and [voice] Pass., of persons, have a contest decided, come to issue,κρινώμεθ' Ἄρηϊ Il.2.385
, cf.18.209;ὁπότε μνηστῆρσι καὶ ἡμῖν.. μένος κρίνηται Ἄρηος Od.16.269
;βίηφι κ. Hes.Th. 882
; dispute, contend, Ar.Nu.66;περὶ ἀρετῆς Hdt.3.120
;οὐ κρινοῦμαι.. σοι τὰ πλείονα E.Med. 609
;δίκῃ περί τινος κρίνεσθαι Th.4.122
; κρίνεσθαι μετά τινος v.l. in LXX Jd.8.1, Jb.9.3;πολλαῖς μάχαις κριθείς Nic.Dam.20
J.; compete in games, c. acc. cogn.,κριθέντα Πύθια JRS3.295
(Antioch. Pisid.): [tense] pf. part., decided, clear, strong,κεκριμένος οὖρος Il.14.19
; πόνοι κεκρ. decided, ended, Pi.N.4.1.3 adjudge,κράτος τινί S.Aj. 443
:—[voice] Pass.,τοῖς οὔτε νόστος.. κρίθη Pi.P.8.84
; the sum adjudged to be paid,PLips.
38.13 (iv A. D.).b abs., judge, give judgement,ἄκουσον.. καὶ κρῖνον Ar.Fr. 473
;ἀδίκως κ. Pherecr.96
, cf. Men.Mon. 287, 576.c Medic., bring to a crisis,τὸ θερμὸν φίλιόν [ἐστι] καὶ κρῖνον Hp.Aph.5.22
;κ. τὰ νοσήματα Gal.Nat. Fac.1.13
, al.:—[voice] Pass., of a sick person, come to a crisis,ἐκρίθη εἰκοσταῖος Hp.Epid.1.15
(also impers. in [voice] Act., ἔκρινε τούτοισιν ἑνδεκαταίοισιν the crisis came.., ib.18);τοῦ πάθους κριθέντος D.S.19.24
.4 judge of, estimate, πρὸς ἐμαυτὸν κρίνων [αὐτόν] judging of him by myself, D.21.154;πρὸς ἀργύριον τὴν εὐδαιμονίαν κ. Isoc.4.76
:—[voice] Pass.,ἴσον παρ' ἐμοὶ κέκριται Hdt.7.16
.α'; εὔνοιακαιρῷ κρίνεται Men.691
.5 expound, interpret in a particular way,τὸ ἐνύπνιον ταύτῃ ἔκριναν Hdt. 1.120
, cf. 7.19, A.Pr. 485, etc.:—in [voice] Med.,ὁ γέρων ἐκρίνατ' ὀνείρους Il. 5.150
.6 c. acc. et inf., decide or judge that.., Hdt.1.30, 214, Pl. Tht. 17od, etc.;κρίνω σὲ νικᾶν A.Ch. 903
; so, with the inf. omitted,ἀνδρῶν πρῶτον κ. τινά S.OT34
; ; ;ἐκ τῶν λόγων μὴ κρῖνε.. σοφόν Philem.228
:—[voice] Pass., , cf. Th.2.40, etc.7 decide in favour of, prefer, choose,κρίνω δ' ἄφθονον ὄλβον A.Ag.47
<*>, cf. Supp. 396 (both lyr.); ;τινὰ πρό τινος Pl.R. 399e
, cf. Phlb. 57e;τι πρός τι Id.Phd. 110a
([voice] Pass.);εἴ σφε κρίνειεν Πάρις E.Tr. 928
, cf. Ar.Av. 1103, Ec. 1155; choose between,δύ' ἔσθ' ἃ κρῖναι τὸν γαμεῖν μέλλοντα δεῖ, ἤτοι προσηνῆ γ' ὄψιν ἢ χρηστὸν τρόπον Men.584
.8 c.inf.only, determine to do a thing, UPZ42.37(ii B. C.), Ep.Tit.3.12, 1 Ep.Cor.2.2, etc.; ζῆν μεθ' ὧν κρίνῃ τις ἄν (sc. ζῆν ) with whom he chooses to live, Men.506; butτὸ βιάζεσθαι οὐκ ἔκρινε D.S.15.32
.III in Trag., question,αὐτὸν.. ἅπας λεὼς κρίνει παραστάς S.Tr. 195
; εἴ νιν πρὸς βίαν κρίνειν θέλοις ib. 388; καὶ κρῖνε κἀξέλεγχ' Id.Ant. 399;μὴ κρῖνε, μὴ 'ξέταζε Id.Aj. 586
;σέ τοι, σὲ κρίνω Id.El. 1445
.2 bring to trial, accuse, D.2.29, 18.15, 19.233; κ. θανάτου judge (in matters) of life and death, X.Cyr.1.2.14;κ. τινὰ προδοσίας Lycurg.113
;περὶ προδοσίας Isoc.15.129
; κ. τινὰ κακώσεως ἐπαρχίας, Lat. repetundarum, Plu.Caes. 4:—[voice] Pass., to be brought to trial, Th.6.29; θανάτου ( δίκῃ add. cod. B) Id.3.57;Λεωκράτους τοῦ κρινομένου Lycurg.1
; κρίνομαι πρὸς Σωφρόνην; Men.Epit. 529; ; : c. gen. criminis,κρίνεσθαι δώρων Lys.27.3
:κ. ἐπ' ἀδικήματι Plu.2.241e
: abs.,ὁ κεκριμένος Aeschin.2.159
.3 pass sentence upon, condemn, D.19.232:— [voice] Pass., to be judged, condemned,κακούργου.. ἐστι κριθέντ' ἀποθανεῖν Id.4.47
;μὴ κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε Ev.Matt.7.1
; τὰ κεκριμένα the judgement of a court, PRyl.76.8 (ii A. D.). ( κρῐ-ν-y ω ἐ-κρῐ-ν-σα, cf. Lat. cerno (from *cr[icaron]-n-), crībrum (from * crei-dhrom).) -
11 φέρω
φέρω ([dialect] Locr. [full] φάρω [ᾰ], IG9(1).334.5 (Oeanthea, v. B.C.)), only [tense] pres. and [tense] impf. (late 1 [tense] aor. [ per.] 3pl.Aἤφεραν IG3.1379
), Il.21.458, etc.: [dialect] Ep. forms, [ per.] 2pl. imper.φέρτε Il.9.171
; [ per.] 2sg. subj. ; [ per.] 3sg. subj.φέρῃσι Il.18.308
, Od.5.164, al.; [dialect] Ep. inf.φερέμεν Il.9.411
, al.: [tense] impf. ἔφερον, [dialect] Ep.φέρον 3.245
; also φέρεσκε, φέρεσκον ([ per.] 3pl.), Od.9.429, 10.108.II [tense] fut.οἴσω Il.7.82
, etc.; [dialect] Dor.οἰσῶ Theoc.3.11
; [ per.] 1pl.οἰσεῦμες Id.15.133
; [ per.] 3pl. ηοίσοντι Tab.Heracl.1.150: the foll. act. forms are not [tense] fut. in sense, imper.οἶσε Od.22.106
, 481, Ar.Ach. 1099, 1101, 1122, Ra. 482;οἰσέτω Il.19.173
, Od.8.255; [ per.] 3pl.οἰσόντων Antim.15
; inf.οἴσειν Pi.P.4.102
, [dialect] Ep.οἰσέμεν Od.3.429
,οἰσέμεναι Il.3.120
, Od.8.399, etc.: [tense] aor. 1 inf.οἶσαι Ph.1.611
codd. ( ἀν-οῖσαι is prob. in Hdt.1.157):—[voice] Med., [tense] fut.οἴσομαι Il.22.217
, S.El. 969, etc. (in pass. sense, E.Or. 440, X.Oec.18.6; so [dialect] Dor.οἰσεῖται Archim.Fluit.1.7
, al.): [tense] fut. [voice] Pass.οἰσθήσομαι D.44.45
, Arist. Ph. 205a13, Archim.Fluit.1.3, al., ([etym.] ἐξ-) E.Supp. 561:—[voice] Pass., [tense] pf.προοῖσται Luc.Par.2
; cf. οἰστέον, οἰστός ([etym.] ἀν-οιστός).III from ἐνεγκ- (not found in Hom. or Hdt., exc. as v.l. in Il.19.194, but in Pi.O.13.66, I.8(7).21, ([etym.] προς-) Id.P.9.36, also B.16.62, and normal in [dialect] Att. and Trag., also in codd.Hp., Epid.1.1.2, al.) come [tense] aor. 1 ἤνεγκα, and [tense] aor. 2 ἤνεγκον:—Indic., [ per.] 1sg. (lyr.), 964, Ar.Ra. 1299, Th. 742, Lys. 944, ([etym.] δι-) Isoc.18.59, butἤνεγκα S.El. 13
, E. Ion38, Aeschin.2.4, and in compos. with Preps.; [ per.] 2sg. always (lyr.), ([etym.] ἐξ-) S.Tr. 741 (in Ar.Th. 742, δέκα μῆνας αὔτ' ἐγὼ ἤνεγκον is answd. by ἤνεγκας σύ;); [ per.] 3sg. ἤνεγκε, common to both forms; dualδι-ηνεγκάτην Pl.Lg. 723b
; pl. always ἠνέγκαμεν, -ατε, -αν ([ per.] 3pl.ἀπ-ήνενκαν IG22.1620.37
, al., once ἀπ-ήνεγκον ib. 1414.2; δι-ηνέγκομεν is f.l. in X.Oec.9.8): imper., [ per.] 2sg. , Ar.Eq. 110, X.Mem.3.6.9 ( ἔνεγκον cj. Pors. in Anaxipp. 8); [ per.] 3sg. (troch.), Th. 238, Pl.Phd. 116d, ([etym.] προς-) X.Smp.5.2; butἐξ-ενεγκέτω IG12.63.33
, 76.61; [dialect] Dor. [ per.] 3pl. ἐνεγκόντω ib.5 (1).26.16 (Amyclae, ii/i B. C.); [ per.] 2pl.ἐξ-ενέγκατε Ar.Ra. 847
: subj. ἐνέγκω common to both forms: opt., [ per.] 1sg. , Pl.Cri. 43c: [ per.] 3sg. ἐνέγκαι (cod.A, but - κοι cod.Laur.) S.Tr. 774, butἐνέγκοι Id.Fr.84
(anap.), Pl.R. 330a, ([etym.] ξυν-) Th.6.20, etc.; [ per.] 2pl. ἐνέγκαιτε ( ἐνέγκατε codd.) E.Heracl. 751 (lyr.): inf. , S.OC 1599, IG22.40.18, etc., ([etym.] προς-) Pi.P.9.36, Hp.VM15; Hellenistic ([etym.] εἰς-), PAmh.2.30.35 (ii B. C.), Ev.Marc. 2.4 ([etym.] προς-), etc., found also in codd.Hp., Aff.3 ([etym.] προς-), Nat.Mul.19 ([etym.] δι-): part.ἐνεγκών Pi.I.8(7).21
, S.El. 692, Th.6.56, etc.,ἐνέγκας IG22.1361.21
([etym.] εἰς-), 333.4, D.49.51 (and later, Demetr.Com.Nov.1.10 ([etym.] εἰς-), Arist.Oec. 1351a14, etc.; in X. we findἐξ-ενεγκόντες Mem.1.2.53
, and δι-ενεγκοῦσα, συν-ενεγκόντες, vv. ll. in ib.2.2.5, An.6.5.6):— [voice] Med., only ἠνεγκάμην, Ar.Ec.76 ([etym.] ἐξ-), etc. (exc. imper. ); [ per.] 2sg. , X.Oec.7.13; [ per.] 3sg. , Pl.R. 406b, etc.; [ per.] 1pl.ἠνεγκάμεθα Id. Ion 530b
, ([etym.] προ-) Phlb. 57a; inf.εἰς-ενέγκασθαι Isoc.15.188
: part.ἐνεγκάμενος Aeschin.1.131
, ([etym.] ἀπ-) X.Ages.6.2.IV from ἐνεικ- comes [tense] aor. 1 ἤνεικα, found mostly in [dialect] Ion. (but not in codd. Hp.), [dialect] Ep. and Lyr., also at Cos (v. infr.) and implied elsewh. in pass. forms (v. infr. v):—the endings are those of [tense] aor. 1, exc. in imper.ἔνεικε Od.21.178
, inf. ἐνεικέμεν (v.l. ἐνεγκέμεν) Il.19.194, ἐνείκην (v. infr.), and part. μετ-ενεικών, ἐξενικοῦσι (v. infr.), cf. συνενείκομαι:—[ per.] 1sg.ἀν-ένεικα Od.11.625
; [ per.] 2sg.ἀπ-ένεικας Il.14.255
; [ per.] 3sg.ἤνεικε Od.18.300
, al., Hdt.2.146, [dialect] Ep.ἔνεικε Il.15.705
, al.; [ per.] 1pl.ἐνείκαμεν Od.24.43
; [ per.] 3pl.ἤνεικαν Hdt.3.30
, [dialect] Ep.ἔνεικαν Il.9.306
; imper. [ per.] 2sg.ἔνεικον Anacr.62.3
; [ per.] 2pl.,ἐνείκατε Od. 8.393
; [ per.] 3pl.ἐνεικάντων Schwyzer 688
B 3 (Chios, v B. C.); inf.ἐνεῖκαι Il.18.334
, Pi.P.9.53, Hdt.1.32; ἐνεικέμεν (v. supr.); [dialect] Aeol.ἐνείκην Alc.Oxy.1788
Fr.15ii 20; part.ἐνείκας Il.17.39
, ([etym.] ἀν-) Hdt.2.23;μετ-ενεικών Abh.Berl.Akad.1928(6).22
(Cos, iii B. C.):—[voice] Med., [ per.] 3sg.ἀν-ενείκατο Il.19.314
; [ per.] 3pl.ἠνείκαντο 9.127
, Hdt.1.57, ([etym.] ἐς-) 7.152; part.ἐνεικάμενος Alc.35.4
.2 [tense] aor. 1 ἤνῐκα is found in the foll. dialect forms: [ per.] 3sg.ἤνικε IG42(1).121.110
(Epid., iv B. C.); Bi11 (Delph., iv B. C.);ἀν-ήνικε IG4.757A12
, al. (Troezen, ii B. C.); ἀπ-ήνικε ib.42(1).103.16, al. (Epid., iv B. C.); but ἤνῑκε is prob. written for ἤνεικε in IG4.801.3 (Troezen, vi B. C.); [ per.] 1pl. ἀν-ηνίκαμες [ῐ] GDI 3591b21 ([place name] Calymna); [ per.] 3pl. Bi 17 (Delph., iv B. C.), IG 12(2).15.15 (Mytil., iii B. C.); [ per.] 3sg. subj.ἐνίκει Berl.Sitzb.1927.161
([place name] Cyrene); ἐς-ενίκη, and inf. ἐς-ένικαι, IG12(2).645b43,39 (Nesus, iv B. C.); part. (dat. pl.)ἐξ-ενικοῦσι IG4.823.49
(Troezen, iv B. C.); so in later Gr.,εἰς-ήνικα Supp.Epigr.7.381
,382 (Dura-Europos, iii A. D.); ἤνιγκα ib.383 (ibid., iii A. D.):—[voice] Med., part.ἐξ-ε[νικ]άμενος IG12
(2).526a5 (Eresus, iv B. C.).b [dialect] Boeot. [tense] aor. 1 in [ per.] 3pl.εἴνιξαν IG7.2418.24
(Thebes, iv B. C.); [ per.] 1sg. ἤνειγξα Hdn.Gr.2.374.V other tenses: [tense] pf.ἐνήνοχα D.21.108
, 22.62, ([etym.] ἐξ-) Luc.Pr.Im.15,17, ([etym.] μετ-) Pl.Criti. 113a, ([etym.] συν-) v. l. in X.Mem.3.5.22:—[voice] Pass., [tense] fut.ἐνεχθήσομαι Arist.Ph. 205b12
, Archim.Fluit.2.2, al., ([etym.] ἐπ-) Th.7.56, ([etym.] κατ-) Isoc.13.19: [tense] aor.ἠνέχθην X.An.4.7.12
and freq. in compds.; [dialect] Ion.ἀπ-ηνείχθην Hdt.1.66
, etc.; ([etym.] περι-) ib.84; [ per.] 3pl. written ἠνείχτθησαν in Schwyzer 707B9 (Ephesus, vi B. C.); [dialect] Dor. part.ἐξ-ενειχθείς IG42(1).121.115
(Epid., iv B. C.); Hellenisticἐνεγχθείς PCair.Zen.327.42
(iii B. C.), ([etym.] συμπερι-) IPE12.32A31,78, B70 (Olbia, iii B. C.); in dialects, [ per.] 3sg. indic.ἀπ-ηνίχθη IG42(1).103.111
(Epid., iv B. C.); [ per.] 3sg. subj. ἐξενιχθῇ ib.12(5).593 A23 (Ceos, v B. C.), Abh.Berl.Akad.1928(6).21 (Cos, iii B. C.); [dialect] Boeot.ἐν-ενιχθεῖ IG7.3172.150
(Thespiae, iii B. C.); part. (neut.)ἐπ-ενιχθέν Abh.Berl.Akad.1928(6).53
(Telos, iv B. C., ined.); [dialect] Att. [tense] pf.ἐνήνεγμαι, ἐνήνεκται Pl.R. 584d
,εἰς-ενήνεκται E. Ion 1340
;ἀν-ενήνεγκται IG12.91.4
; ἐπαν-ενήνειγκται ib.22.1607a7; [dialect] Ion.ἐξ-ενηνειγμένος Hdt.8.37
; [dialect] Att. [tense] plpf.προς-ενήνεκτο X.HG4.3.20
; part.κατ-, μετ-ενηνεγμένος Plb.10.30.2
, Str.13.1.12. (With φέρω cf. Lat.fero, OE. beran, Skt. bhárati 'bear'; οἴσω is of uncertain origin; ἐνεγκ- is prob. redupl. ἐγκ- ( ἐνεκ- in [voice] Pass. forms and in δουρηνεκής, etc.), cogn. with Skt. náśati 'attain,' Lat. nanciscor, Lith. nèšti 'carry, bear'; ἐνεικ- ([etym.] ἐνῐκ-) is of uncertain origin; the glosses ἐνέεικαν· ἤνεγκαν, and ἐνεείκω· ἐνέγκω (Hsch.) are not corroborated.)A [voice] Act.,I bear or carry a load,ἐν ταλάροισι φέρον μελιηδέα καρπόν Il.18.568
;μέγα ἔργον, ὃ οὐ δύο γ' ἄνδρε φέροιεν 5.303
;ἦγον μὲν μῆλα, φέρον δ' εὐήνορα οἶνον Od.4.622
;χοάς A.Ch.15
;φ. ἐπ' ὤμοις S.Tr. 564
;χερσὶν φ. Id.Ant. 429
;φ. ὅπλα βραχίονι E.Hec.14
; bear (as a device) on one's shield, A.Th. 559, etc.; γαστέρι κοῦρον φ., of a pregnant woman, Il.6.59; φ. ὑπὸ ζώνην or ζώνης ὕπο, A.Ch. 1000(992), E.Hec. 762: in Trag. stronger than ἔχω, ἁγνὰς αἵματος χεῖρας φ. to have hands clean from blood, E.Hipp. 316 (v.l. φορεῖς); ἀλαὸν ὄμμα φέρων Id.Ph. 1531
(lyr.);γλῶσσαν εὔφημον φ. A.Ch. 581
, cf. Supp. 994;καλὸν φ. στόμα S.Fr. 930
codd. (nisi leg. φορῇ) ; ἄψοφονβάσιν φ. Id.Tr. 967
(lyr.).II bear, convey, with collat. notion of motion, freq. in Hom.,πῇ δὴ.. τόξα φέρεις; Od.21.362
; πρόσω φ. ib. 369;εἴσω φέρω σ' ἐντεῦθεν Ar.V. 1444
, cf. Pl.Lg. 914b;πόδες φέρον Il.6.514
;πέδιλα τά μιν φέρον 24.341
, etc.; of horses, 2.838;ἵππω.. ἅρμα οἴσετον 5.232
, etc.; of ships, Od.16.323, cf. Il.9.306;τὰ σώματα τῶν ζῴων συνέστηκεν ἐκ τοῦ φέροντος καὶ τοῦ φερομένου Diocl. Fr.17
.b of persons, bring to bear, μένος or μένος χειρῶν ἰθύς τινος φέρειν hurl one's strength right upon or against him, Il.16.602, 5.506; φ. τὴν ὀργήν, τὴν αἰτίαν ἐπί τινα, Plb.21.31.8, 33.11.2.2 of wind, bear along, [πνοιὴ Ζεφύρου] φ. νῆάς τε καὶ αὐτούς Od.10.26
; [σχεδίην] ἄνεμοι φέρον ἔνθα καὶ ἔνθα 5.330
, cf. 4.516, Il.19.378, etc.;ἐπέλασσε φέρων ἄνεμος Od.3.300
, 7.277, cf. 5.111, etc.: abs., ὁ βορέας ἔξω τοῦ Πόντου εἰς τὴν Ἑλλάδα φέρει is fair for Greece, X.An.5.77: metaph.,ὅπῃ ἂν ὁ λόγος ὥσπερ πνεῦμα φ. Pl.R. 394d
;φ. τινὰ φρένες δύσαρκτοι A.Ch. 1023
, cf. Th. 687 (lyr.):—[voice] Pass., v. infr. B.III endure, suffer,λυγρά Od.18.135
;ἄτην Hdt.1.32
; χαλινόν, ζυγόν, A.Ag. 1066, 1226; πημονάς, τύχας, Id.Pers. 293, E.Or. 1024;ξυμφοράς Th.2.60
; ; also of food,ἐσθίουσι πλείω ἢ δύνανται φ. X.Cyr.8.2.21
; of strong wine, bear, admit, καὶ τὰ τρία φέρων καλῶς, i.e. three parts of water, instead of ἴσον ἴσῳ, Ar.Eq. 1188, cf. Ach. 354; so τὰς ἐπιδείξεις.. φέρουσιν αὐτοῦ (sc. Ἰσοκράτους)οἱ λόγοι, τοὺς δὲ ἐν ἐκκλησίαις.. ἀγῶνας οὐχ ὑπομένουσι D.H.Isoc.2
: metaph.,ᾗ φέρειν πέφυκε Pl.Ti. 48a
.2 freq. with modal words,πήματα κόσμῳ φ. Pi.P.3.82
; ;ὀργῇ τὸν πόλεμον Th.1.31
;θυμῷ φ. Id.5.80
;χαρᾷ φ. τι J.AJ19.1.13
: esp. with an Adv., [ὕβριν] ῥηϊδίως φ. Hes.Op. 215
; δεινῶς, βαρέως, πικρῶς, χαλεπῶς φέρειν τι, bear a thing impatiently, take it ill or amiss, Hdt.2.121.γ, 5.19, E. Ion 610, Pl.R. 330a, etc.; δυσπετῶς, βαρυστόνως φ., A.Pr. 752, Eu. 794; προθύμως φέρειν τὸν πόλεμον to be zealous about the war, Hdt.9.18,40;προθύμως τὰ τοῦ πολέμου ἔφερον Th.8.36
;αἶσαν φέρειν ὡς ῥᾷστα A.Pr. 104
;συμφορὴν ὡς κουφότατα φ. Hdt.1.35
;ῥᾳδίως φ. Pl.Grg. 522d
, al.;εὐπετῶς φ. S.Fr. 585
, X.Mem.2.1.6; εὐπόρως ( εὐφόρως Brunck) ; εὐμενῶς, εὐχερῶς φ., D.Ep. 3.45, Pl.R. 474e; these phrases are used mostly c. acc. rei; also c. part.,βαρέως ἤνεικε ἰδών Hdt.3.155
, cf. Ar.Th. 385, etc.;φ. ἐλαφρῶς.. λαβόντα ζυγόν Pi.P.2.93
;ῥᾳδίως φέρεις ἡμᾶς ἀπολείπων Pl. Phd. 63a
: c. gen.,τοῦ ἐνδεοῦς χαλεπώτερον φ. Th.1.77
, cf. 2.62;ἐπί τινι, χαλεπῶς φ. ἐπὶ τῇ πολιορκίᾳ X.HG7.4.21
, cf. Isoc.12.232;πράως ἐπὶ τοῖς γιγνομένοις φ. D.58.55
: c. dat. only, βαρέως φέρειν τοῖς παροῦσι, τῇ ἀτιμίᾳ, X.An.1.3.3, HG3.4.9, cf. 5.1.29; later, χαλεπῶς φ. διά τι, πρός τι, D.S.17.111, Jul.Or.1.17c codd.IV bring, fetch,εἰ.. θεὸς αὐτὸν ἐνείκαι Od.21.196
;φ. ἄποινα Il.24.502
;ἄρνε 3
, 120, cf. Sapph.95; ὕδωρ, οἶνον, Anacr.62.1;ἔντεα Il.18.191
;τόξα Od.21.359
; ; , etc.;γῆν τε καὶ ὕδωρ Hdt.7.131
:—[voice] Med., carry or bring with one, or for one's own use,ποδάνιπτρα Od.19.504
;οἶνον Alc.35
, cf. Hdt.4.67, 7.50, X. Mem.3.14.1;φερνὰς δόμοις E.Andr. 1282
; fetch, Od.2.410;χοὰς ἐκ κρήνης S.OC 470
.2 bring, offer, present,δῶρα Od.8.428
, etc.;μέλος Pi.P.2.3
; ;φ. πέπλον δώρημά τινι S.Tr. 602
;πρός τινα δῶρα X.An.7.3.31
; χάριν τινὶ φ. grant any one a favour, do him a kindness, Il.5.211, Od.5.307, al.;ἐπὶ ἦρα φ. τινί Il.1.572
, Od.3.164, etc.; φ. τισὶ εὐνοίας, ὄνησιν ἀστοῖς, A.Supp. 489, S.OC 287; but after Hom., χάριν τινὶ φ. show gratitude to him, Pi.O.10(11).17; μῆνιν φ. τινί cherish wrath against.. A.Niob. in PSI11.1208.12.b = ἄγω iv. 1,ἄχρι νῦν καθ' ὥραν ἔτους λέγονται πένθος ἐπὶ Μελεάγρῳ φέρειν Ant.Lib.2.7
; Ἰάλεμος· ὁ ἐπὶ τοῖς ἀπολωλόσιν ἀνίαν φέρων, Suid.:—[voice] Med.,τοῦ γονέως ἐφ' ᾧ γε τὸ πένθος φέρεσθε Phalar.Ep.103.1
.3 bring, produce, cause, [ἀστὴρ] φέρει πυρετὸν βροτοῖσιν Il.22.31
;ὄσσαν.. ἥ τε φ. κλέος ἀνθρώποισι Od.1.283
, cf. 3.204; φ. κακόν, πῆμα, ἄλγεα, etc., work one woe, Il.8.541, Od.12.231, 427, etc.; δηϊοτῆτα φ. bring war, 6.203;ἐπ' ἀλλήλοισι φ. Ἄρηα Il.3.132
, cf. 8.516; ;θάνατον φ. B.5.134
;τοῦτο εὐδοξίαν σοι οἴσει Pl.Ep. 312c
; ;τέχναι.. φόβον φέρουσιν μαθεῖν A.Ag. 1135
(lyr.); ὥσπερ τὸ δίκαιον ἔφερε as justice brought with it, brought about, i.e. as was just, no more than just, Hdt.5.58;ἀν' ὄ κα φέρῃ ὁ λόγος ὁ ταμία Φιλοκλέος IG42(1).77.13
(Epid., ii B. C.); of a calculation, yield a result, Vett.Val.349.27; produce, adduce, bring forward,παραδείγματα Isoc.7.6
, etc.;πάσας αἰτίας D.58.22
;ἁρμόττουσαν εἰκόνα Id.61.10
:—[voice] Pass.,εἰς τὴν συνηγορίαν.. τοιαῦτά τινα φέρεται Sor.2.3
.4 μῦθον φ. τινί bring one word, Il.10.288, 15.202; ἀγγελίην φ. bring a message, ib. 175, Od.1.408;λόγον Pi.P.8.38
;ἐπιστολὰς φ. τινί S.Aj. 781
, cf. Tr. 493;ἐπιστολήν X.Ages.8.3
: hence, tell, announce, πευθώ, φάτιν, A.Th. 370, Ag.9;σαφές τι πρᾶγος Id.Pers. 248
(troch.), cf. Ag. 639, etc.; report, ἀγήν (breakages) PCair.Zen. 15r27 (iii B. C.); φ. κεχωνευκώς reports that he has.., ib.741.26, cf. 147.4, 268.24 (all iii B. C.); enter, book a payment made, PBaden47.12:—[voice] Med.,λόγους φ. E.Supp. 583
; but also ἀγγελίας ἔπος οἴσῃ thou shalt have it brought thee, receive, Id.Ph. 1546 (lyr.);μαντήϊα.. φέρονται Hes.Fr.134.9
:—[voice] Pass., θάνατον ἀνάγκη φέρεσθαι τοῦ διαθεμένου the death of the testator must be announced, Ep.Heb.9.16.5 pay something due or owing, φόρον τέσσαρα τάλαντα φ. pay as a tax or tribute, Th.4.57, cf. IG12.57.9, Pl.Plt. 298a, PCair.Zen.467.7 (iii B. C.);δασμόν X.An.5.5.10
; σύνοδον φ. subscribe to the expense of a meeting, IG22.1012.14, 1326.6;χρήματα πᾶσι τάξαντες φ. Th.1.19
;μισθὸν φ. X.Cyr.1.6.12
(but usu., receive, draw, pay,μισθὸν δύο δραχμὰς τῆς ἡμέρας Ar.Ach.66
; ;αἱ νῆες μισθὸν ἔφερον Th. 3.17
, cf. X.An.1.3.21, Oec.1.6);φ. ἐννέα ὀβολοὺς τῆς μνᾶς τόκους Lys.Fr.1.2
, cf. Lycurg.23; also of property, bring in, yield as rent,φ. μίσθωσιν τοῦ ἐνιαυτοῦ Is.5.35
.6 apply, refer, , Chrm. 163d, R. 478b, cf. Plb.3.36.7, al.; φ. τὰ πράγματα ἐπί τινα confer powers upon, Id.2.50.6.7 ψῆφον φ. give one's vote, A.Eu. 674, 680, And.1.2, Is.11.18; ψῆφος καθ' ἡμῶν οἴσεται ([voice] Pass.) E.Or. 440;περὶ ταύτης ἡ ψῆφος οἰσθήσεται D.44.45
;ὑπὲρ ἀγῶνος Lycurg.7
, cf. 11: hence φ. τινά appoint or nominate to an office,φ. χορηγόν D.20.130
, 39.7, cf. Pl.Lg. 753d, Arist.Pol. 1266a10:—[voice] Pass., ibid.; (ii B. C.);τῶν φερομένων ἐν Κλεοπάτρᾳ κληρούχων PRein.10.13
, al. (ii B. C.); φερομένου μου ἐν τῇ συνοχῇ since I am enrolled in prison, i.e. am in prison, BGU1821.21 (i B. C.):—[voice] Med., choose, adopt,ταύταν φ. βιοτάν E.Andr. 785
(lyr.).V bring forth, produce, whether of the earth or of trees,φ. ἄρουρα φάρμακα Od.4.229
;ἄμπελοι φ. οἶνον 9.110
; [νῆσος] φ. ὥρια πάντα ib. 131, cf. Hes.Op. 117; [οὐ] γῆ καρπὸν ἔφερε Hdt.6.139
;γύαι φ. βίοτον A.Fr.196.5
, cf. Pi.N.11.41, E.Hec. 593, etc.: abs., bear fruit, be fruitful,εὖτ' ἂν τάδε πάντα φέρῃσι h.Merc.91
; ἡ γῆ ἔφερε ( καρπόν add. codd. quidam) Hdt.5.82;αἱ ἄμπελοι φέρουσιν X.Oec.20.4
; also of living beings,τόπος ἄνδρας φ. Pl.Ti. 24c
;ἤνεγκεν αὐτὸν Λαοδίκεια Philostr. VS1.25.1
; one's country,Hld.
2.29, Lib.Or. 2.66, al., Chor.p.81 B., Lyd.Mag.3.26, dub. in Supp.Epigr.4.439 (Milet.) without Art. (alsoἡ ἐνεγκαμένη Jul.Ep. 202
); or Mother Earth, M.Ant.4.48: generally, create, form,Πηνειὸς Τέμπη φ. Philostr.Im.1.25
; [τὰ βρέφη] ἄρχεται φέρειν τοὺς ὀδόντας Aët.4.9
;φ. τοὺς κυνόδοντας Gp.16.1.14
.VI carry off or away,Κῆρες ἔβαν θανάτοιο φέρουσαι Il.2.302
;φ. τινὰ ἐκ πόνου 14.429
, 17.718, etc.; of winds, [ἔπος] φέροιεν ἀναρπάξασαι ἄελλαι may the winds sweep away the word, Od.8.409; of a river, Hdt.1.189:—[voice] Med., carry off with one, Od.15.19.2 carry away as booty or prize, ἔναρα, τεύχεα, Il.6.480, 17.70;αἶγα λέοντε φ. 13.199
; δεῖπνον φ., of Harpies, A.Eu.51;ἐνέχυρα βίᾳ φ. Antipho 6.11
; in the phrase φέρειν καὶ ἄγειν (cf.ἄγω 1.3
), IG12.69.19; φέροντα ἢ ἄγοντα Lex ap.D.23.60;αἴ κα.. ἄγῃ ἢ φέρῃ Leg.Gort.5.37
;ἥρπαζον καὶ ἔφερον Lys.20.17
;κείρων ἢ φέρων IG12(9).90.10
(Tamynae, iv B. C.);αἴ τίς κα.. φέρει τι τῶν ἐν τᾷ ἱαρᾷ γᾷ Tab.Heracl.1.128
; of a divorced wife,αἰ δέ τι ἄλλο φέροι τῶ ἀνδρός, πέντε στατῆρανς καταστασεῖ κὤτι κα φέρῃ αὐτόν Leg.Gort.3.2
; φέρειν alone, rob, plunder, ;ἀλλήλους Th.1.7
; abs., SIG38.23 (Teos, v B. C.):—[voice] Pass.,φερόμενοι Βακχῶν ὕπο E.Ba. 759
:—[voice] Med. in same sense,ἔναρα Il.22.245
;πελέκεας οἶκόνδε φ. 23.856
;ἀτερπέα δαῖτα Od.10.124
, cf. 15.378.3 carry off, gain, esp. by toil or trouble, win, achieve, both [voice] Act. and [voice] Med.,ἤ κε φέρῃσι μέγα κράτος ἦ κε φεροίμην Il.18.308
;φέρειν τρίποδα Hes.Op. 657
; ; ; τἀριστεῖα, τὰ νικητήρια, Pl.R. 468c, Lg. 657e;πέρα.. οὐδὲν φ. S.OC 651
;ἐκ σοῦ πάντ' ἄνευ φόβου φ. Id.OT 590
; τίς.. πλέον τᾶς εὐδαιμονίας φέρει ἤ .. ; ib. 1190 (lyr.), cf. El. 1088 (lyr.); in bad sense,μείζω τὴν αἰσχύνην φ. Pl.Lg. 671e
: also, receive one's due,φ. χάριν S.OT 764
; ; μισθὸν φέρειν (v. supr. iv.5); of a priest's perquisites,φέρει ὁ ἱαρεὺς γέρη σκέλη κτλ. BMus.Inscr.968
A 9 ([place name] Cos), cf. IG12.24.10, al., SIG56.35 (Argos, v B. C.):—[voice] Med. (v. ad init.), win for oneself,κῦδος οἴσεσθαι Il.22.217
; δέπας, τεύχεα, carry off as a prize, 23.663, 809, al.; ἀέθλια or ἄεθλον φ. carry off, win a prize, 9.127, 23.413; τὰ πρῶτα φέρεσθαι (sc. ἄεθλα) 23.275, 538; ; of perquisites, τὸ.. σκέλος τοὶ ἱαρομνάμονες φερόσθω (i. e. φερούσθω from Φερόνσθω) IG42(1).40.13 (Epid., v/iv B. C.): henceοὐ τὰ δεύτερα Hdt.8.104
; πλέον φέρεσθαι get more or a larger share for onself, gain the advantage over any one, τινος Hdt.7.211, cf. S.OT 500 (lyr.), E.Hec. 308; ταῦτα ἐπὶ σμικρόν τι ἐφέροντο τοῦ πολέμου this they received as a small help towards the war, Hdt.4.129; ; ;χάριν φέρεσθαι παρ' ὑμῶν And.2.9
;φ. τὴν ἀπέχθειαν αὐτῶν Antipho 3.4.2
; ;εὐσέβειαν ἐκ πατρὸς οἴσῃ S.El. 969
;δάκρυ πρὸς τῶν κλυόντων A.Pr. 638
;ἀπό τινος βοσκάν Id.Eu. 266
(lyr.);ἐξ ἀνανδρίας τοὔνομα Aeschin.1.131
: generally, get for one's own use and profit, take and carry away, esp. to one's own home,τοῦ.. πάμπρωτα παρ' ἀγλαὰ δῶρα φέροιο Il.4.97
: hence φέρειν or φέρεσθαι is often used pleon., v. infr. xi.VII abs., of roads or ways, lead to a place,ὁδὸν φέρουσαν ἐς ἱρόν Hdt.2.122
, cf. 138; τὴν φέρουσαν ἄνω (sc. ὁδόν) Id.9.69;τῆς μὲν ἐς ἀριστερὴν ἐπὶ Καρίης φ., τῆς δὲ ἐς δεξιὴν ἐς Σάρδις Id.7.31
;ἐπὶ Σοῦσα X.An.3.5.15
; ;ἡ ἐς Θήβας φέρουσα ὁδός Th.3.24
(but ἡ ἐπ' Ἀθηνῶν φέρουσα ibid.); also ἡ θύρα ἡ εἰς τὸν κῆπον φ. the door leading to the garden, D.47.53; αἱ εἰς τὴν πόλιν φ. πύλαι, αἱ ἐπὶ τὸ τεῖχος φ. κλίμακες, X.HG7.2.7, cf. PMich.Zen.38.27 (iii B. C.), Plb.10.12.3.2 of a district or tract of country, stretch, extend to or towards, φέρειν ἐπί orἐς θάλασσαν Hdt.4.99
; ἐς τὴν μεσόγαιαν ib. 100;πρὸς νότον Id.7.201
; ἡ ἀπὸ δυσμῶν αὐτῆς (sc. τῆς Κιμβρικῆς)καὶ ἐπὶ τὸν Ἄλβιν φέρουσα Ptol.Geog.2.11.2
, cf. 3.3 metaph., lead to or towards, be conducive to,ἐς αἰσχύνην φέρει Hdt.1.10
;τὰ ἐς ἄκεσιν φέροντα Id.4.90
; ἐς βλάβην, ἐς φόβον φέρον, S.OT 517, 991; : esp. in good sense, tend, conduce to one's interest, ἐπ' ἀμφότερά τοι φέρει (impers.)ταῦτα ποιέειν Hdt.3
. 134; soτὰ πρὸς τὸ ὑγιαίνειν φέροντα X.Mem.4.2.31
;τροφαὶ μέγα φ. εἰς ἀρετάν E.IA 562
(lyr.); μέγα τι οἰόμεθα φέρειν (sc. κοινωνίαν γυναικῶν τε καὶ παίδων)εἰς πολιτείαν Pl.R. 449d
; τὰ καλὰ ἐπιτηδεύματα εἰς ἀρετῆς κτῆσιν φ. ib. 444e, cf. X.Cyr.8.1.42; τοῦτο ἔφερεν αὐτῷ was for his good, M.Ant.5.8.b point to, refer to a thing,ἐς τί ὑμῖν ταῦτα φαίνεται φέρειν; Hdt.1.120
; φωνὴ φέρουσα πρός τινα addressed to him, Id.1.159; , cf. 6.19; [ὄψις] φέρει ἐπὶ πᾶσαν γῆν refers to.., extends over.., Id.7.19; τὰ ἴχνη τῆς ὑποψίας εἰς τοῦτον φ. point to him, Antipho 2.3.10;πρός τινας Pl.R. 538c
;ταύτῃ <ὁ> νόος ἔφερε Hdt.9.120
; ἡ τοῦ δήμου φέρει γνώμη, ὡς .., the people's opinion inclines to this, that.., Id.4.11;ἐπὶ τὸ αὐτὸ αἱ γνῶμαι ἔφερον Th.1.79
: c. inf., τῶν ἡ γνώμη ἔφερε συμβάλλειν whose opinion inclined to giving battle, Hdt.6.110, cf. 5.118; πλέον ἔφερέ οἱ ἡ γνώμη κατεργάσεσθαι his opinion inclined rather to the view.., Hdt.8.100, cf. 3.77.VIII carry or have in the mouth, i. e. speak of,πολύν τινα ἐν ταῖς διαβολαῖς φέρειν Aeschin.3.223
; use a word,οὐκ οἶδα καθ' ὁποτέρου τούτων οἱ παλαιοὶ τὸ τῆς ζειᾶς ἔφερον ὄνομα Gal.Vict.Att.6
, cf. 7.644, 15.753, 876; record an event,οἱ δευτέρῳ μετὰ τὴν ἔξοδον.. ἔτει φέροντες αὐτήν D.H.1.63
: more freq. in [voice] Pass., πονηρῶς, εὖ, φέρεσθαι, to be ill or well spoken of, X.HG1.5.17, 2.1.6;ἀτίμως ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων φ. Pl.Ep. 328e
; abs., φέρεται [the report] is carried about, i.e. it is said, c. acc. et inf.,τοιόνδε φέρεται πρῆγμα γίνεσθαι Hdt.8.104
(v.l.); ἐν χρόνοις φέρεται μνημονευομένοις is recorded as occurring within historical times, Str.1.3.15;ὅτε καὶ Δημόκριτος φέρεται τελευτήσας Sor.Vit.Hippocr.11
;κρίνομεν.. τὰ γραφέντα ὑφ' ἡμῶν προστάγματα ἐν τοῖς ἱεροῖς νόμοις φέρεσθαι παρ' ὑμῖν OGI331.60
(Pergam., ii B. C.); are in use,Ptol.
Geog.7.4.11; of literary works, to be in circulation,ἐπιστόλιον αὐτοῦ τοιοῦτον φέρεται Plu.2.808a
, cf. 209e, 832d, 833c, al., Jul.Or.6.189b, Gp.2.35.8, Eun.VSp.456 B.; πρόλογοι διττοὶ φέρονται Arg.E.Rh.; ὁ στίχος οὗτος ἔν τισιν οὐ φέρεται Sch.E. Ph. 377, cf. Sch.Il.8.557.2 of words, φέρεσθαι ἐπί τι to refer to something, A.D.Pron.61.5, Synt.21.14, al.1 before another imper.,φέρε γὰρ σήμαινε A.Pr. 296
(anap.);φέρ' εἰπὲ δή μοι S.Ant. 534
;φ. δή μοι τόδε εἰπέ Pl.Cra. 385b
; soφέρετε.. πειρᾶσθε Hdt.4.127
.2 before [ per.] 1sg. or pl. of subj. used imperatively, φέρε ἀκούσω, φέρε στήσωμεν, Hdt.1.11,97;φ. δὲ νῦν.. φράσω Id.2.14
;φέρ' ἴδω, τί δ' ἥσθην; Ar.Ach.4
;φέρε δὴ κατίδω Id. Pax 361
, cf. 959; φ. δὴ ἴδωμεν, φ. δὴ σκεψώμεθα, Pl.Grg. 455a, Prt. 330b, cf. E.Or. 1281 (lyr.), Ph. 276, etc.: less freq. before 2 pers.,φέρε.. μάθῃς S.Ph. 300
.3 before a rhetorical question,φέρε.. τροπαῖα πῶς ἀναστήσεις; E.Ph. 571
;φ. δὴ νῦν.. τί γαμεῖθ' ἡμᾶς; Ar.Th. 788
(anap.), cf. Ach. 541, Pl.R. 348c; φ. μῶν οὐκ ἀνάγκη .. ; Id.Lg. 805d; φ. πρὸς θεῶν πῶς .. ; Id.Grg. 514d; freq. in phraseφέρε γάρ, φέρε τίς γὰρ οὗτος; Ar.Nu. 218
;φ. γὰρ πρὸς τίνας χρὴ πολεμεῖν; Isoc.4.183
, cf. Antipho 5.36; alsoφ. δή Pl.Grg. 455a
, al.: usu. first in a sentence, butτὴν ἀνδρείαν δὲ φ. τί θῶμεν; Id.Lg. 633c
, etc.5 φέρε c. inf., suppose, grant that..φ. λέγειν τινά Plu.2.98b
; φ. εἰπεῖν let us say, D.Chr.31.93, 163, Porph.Abst.3.3;οἷον φ. εἰ. Iamb. in Nic.p.47
P., al. ( οἷον φέρε alone, Hierocl. in CA11p.439M.).X part. neut. τὸ φέρον, as Subst., destiny, fate, τὸ φ. ἐκ θεοῦ [καλῶς] φέρειν [χρή] ye must bear nobly what heaven bears to you, awards you, S.OC 1693 (lyr., codd., sed secl. καλῶς, χρή); εἰ τὸ φερον σε φέρει, φέρε καὶ φέρου AP 10.73
(Pall.).2 part. φέρων in all genders freq. joined with another Verb:a to express a subsidiary action, φέρων ἔδωκε he brought and gave, Od.22.146; δὸς τῷ ξείνῳ ταῦτα φέρων take this and give it him, 17.345; ἔγχος ἔστησε φέρων brought the spear and placed it, 1.127; σῖτον παρέθηκε φέρουσα ib. 139, al., cf. S.Tr. 622;τοῦτο ἐλθὼν οἴκαδε φέρων τῷ πατρὶ ἔδωκα Pl.Hp.Ma. 282e
, cf. R. 345b; soὁ μὲν Ἐπίχαρμον.. εἰς δέκα τόμους φέρων συνήγαγεν Porph.Plot. 24
; ἑκάστῃ ἐννεάδι τὰ οἰκεῖα φέρων συνεφόρησα ibid., etc.; sts. translatable by with,ᾤχοντο φέροντες τὰ γράμματα Th.7.8
.b intr., in pass. sense, to denote unrestrained action,νῦν σε μάλ' οἴω.. φέροντα.. φιλητεύσειν h.Merc. 159
; φέρουσα ἐνέβαλε νηΐ φιλίῃ she went and rammed, rammed full tilt, Hdt.8.87; ὅταν ἐπὶ θάτερ' ὥσπερ εἰς τρυτάνην ἀργύριον προσενέγκῃς, οἴχεται φέρον down it sinks, D.5.12;τὰ μὲν ἄλλα μέρη τοῦ πολέμου παρῆκαν, φέροντες δὲ παντὶ τῷ στρατεύματι πρὸς αὐτὸν Ἀκράγαντα προσήρεισαν
hurling themselves,Plb.
1.17.8;εἰς τοῦτο φέρων περιέστησε τὰ πράγματα Aeschin.3.82
; ὑπέβαλεν ἑαυτὸν φέρων Θηβαίοις ib.90, cf. 1.175, 3.143,146; in the foll. passages φέρων accompanies a Verb of throwing, giving, entrusting, or dedicating, and expresses wholehearted action, whether wise or unwise; there is always an accus., freq. of the reflex. Pron., governed by the principal Verb (or perh. by φέρων): ἐπεὶ ἐς τοὺς κρατῆρας ἐμαυτὸν φέρων ἐνέβαλον (sc. ὁ Ἐμπεδοκλῆς ) when I went (or took) and threw myself.., Luc.Icar.13, cf. Fug.1, Plu.Comp.Arist. Cat.1, Fab.6, Per.12, Paus.1.30.1, Ael.VH8.14, Frr.10,69, Philostr. VA3.4;τὴν κατασκευὴν.. φέρων ἐδωρήσατο τῇ μητρί D.S.31.27
, cf. Ach.Tat.1.7;σεαυτὸν.. φέρων ἀπημπόληκας Luc.Merc.Cond.24
;τί παθόντες.. τοῖς ἀτέκνοις τῶν γερόντων ἐσποιεῖτε φέροντες αὑτούς; Luc. DMort.6.3
, cf. Ind.19, Laps.22; ταύτῃ (sc. τῇ ὀργῇ)φέρων ὑπέθηκεν ἑαυτόν Plu.Them.24
, cf. Per.7; , cf. Luc.6, Pomp.27, Ael.VH6.1, Max.Tyr.1.2;προσέθετο φέρων ἑαυτὸν ἐκείνῳ Eun.VS p.456
B., cf.pp.461,465 B., Dam. ap. Suid. s.v. Σεβηριανός; ἀλλὰ σοὶ μὲν, ὦ θεῶν πάτερ, ἐμαυτὸν φέρων ἀναθήσω Jul.Or.7.231b.3 ἔκκρισις.. ἐκ μικρῶν φέρουσα διαστημάτων occurring at short intervals, Sor.2.45.XI φέρειν, φέρεσθαι are freq. added epexegetically to δίδωμι and similar Verbs,δῶκεν.. τρίποδα φέρειν Il.23.513
, cf. 16.665, 17.131;τεύχεα.. δότω φέρεσθαι 11.798
, cf. Od.21.349, E.Tr. 419, 454(troch.).B [voice] Pass. is used in most of the above senses:—special cases:I to be borne or carried involuntarily, esp. to be borne along by waves or winds, to be swept away, φέρεσθαι ἀνέμοισι, θυέλλῃ, Od.9.82, 10.54, cf. A.Pers. 276 (lyr.), etc.; πᾶν δ' ἦμαρ φερόμην, of Hephaestus falling from Olympus, Il.1.592; ἧκε φέρεσθαι he sent him flying, 21.120; ἧκα πόδας καὶ χεῖρε φέρεσθαι I let go my hands and feet, let them swing free [in the leap], Od.12.442, cf. 19.468; μέγα φέρεται πὰρ σέθεν, of a word uttered, comes with weight, Pi.P.1.87;βίᾳ φέρεται Pl.Phdr. 254a
;πνεῦμα φερόμενον Id.R. 496d
;τὸ πνεῦμα κατὰ τὰς ἀναπνοὰς εἴσω τε καὶ ἔξω φέρεται Gal.16.520
;ῥεῖν καὶ φέρεσθαι Pl.Cra. 411c
;φ. εἰς τὸν Τάρταρον Id.Phd. 114b
; simply, move, go,ποῖ γᾶς φέρομαι; S.OT 1309
(anap.); , cf. E.Hec. 1076 (anap.), etc.; of the excreta,τὰ φερόμενα.. εἰ μὲν αὐτομάτως φέροιτο Philum.
ap. Aët.9.12;πρὸς κοιλίαν φερομένην Aët.4.19
: metaph.,εἰς τὸ λοιδορεῖν φέρῃ E.Andr. 729
;πρὸς τὴν τοῦ κάλλους φύσιν Pl.Phdr. 254b
, cf. X.Mem.2.1.4; ἐπὶ ταὐτὸ φέρονται have the same tendency, Phld.Vit.p.42 J.;ἀπὸ δογμάτων καὶ ἀπὸ θεωρημάτων φ. Vett.Val.238.30
; of veins, to be conveyed, Gal.15.531; also ἡ φερομένη οὐσία (the doctrine of) universal motion, Pl.Tht. 177c; οἱ φερόμενοι θεοί the moving gods, i. e. the stars and planets, Plot.2.3.9.2 freq. in part. with another Verb of motion, φερόμενοι ἐσέπιπτον ἐς τοὺς Αἰγινήτας they fell into their hands with a rush, at full speed, Hdt.8.91;ἀπὸ.. ἐλπίδος ᾠχόμην φερόμενος Pl.Phd. 98b
;ἧκε φερόμενος εἰς τὴν ἑαυτοῦ φύσιν Aeschin.3.89
.3 of voluntary and impulsive motion,ἰθὺς φέρεται μένει Il.20.172
; ὁμόσε τινὶ φέρεσθαι come to blows with him, X.Cyn.10.21;δρόμῳ φ. πρός τινα Id.HG4.8.37
;φυγῇ εἰς ἑαυτοὺς φ. Id.Cyr.1.4.23
;ἥξει ἐπ' ἐκεῖνον τὸν λόγον φερόμενος Lycurg.59
;φερόμενος ὑπ' ὀργῆς D.H.Comp.18
.II metaph., καλῶς, κακῶς φέρεσθαι, of things, schemes, etc., turn out, prosper well or ill, succeed or fail,οὔτ' ἂν.. νόμοι καλῶς φέροιντ' ἄν S.Aj. 1074
;κακῶς φ. τὰ ἑαυτοῦ X.HG3.4.25
;εὖ φέρεται ἡ γεωργία Id.Oec.5.17
; ὀλιγώρως ἔχειν καὶ ἐᾶν ταῦτα φέρεσθαι to neglect things and let them take their course, D.8.67; less freq. of persons, fare well or ill, εὖ φερόμενος ἐν στρατηγίαις being generally successful.., Th.5.16, cf. 15;καλῶς φερόμενος τὸ καθ' ἑαυτόν Id.2.60
;φ. ἐν προτιμήσει παρά τινι D.S.33.5
;χεῖρον φερομένη παρὰ τἀδελφῷ J.AJ16.7.6
; of euphonious writing,σύνθεσις καλῶς φερομένη Phld.Po.5.26
.2 behave, ὑποκριτικῶς, ἀστάτως, etc., Vett.Val.38.20, 197.8, al.C [voice] Med.: for its chief usages, v. supr. A. VI. 3.
Перевод: с греческого на все языки
со всех языков на греческий- Со всех языков на:
- Греческий
- С греческого на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский
